Οι συνήθεις λοιμώξεις που αντιμετωπίζονται κατά την κλινική πράξη στην Ελλάδα, κατά την χειμερινή περίοδο, κατά το τέλος του Φθινοπώρου και την αρχή της Άνοιξης μεταδίδονται μέσω αναπνοής και μολυσμένων αντικειμένων. Παρά το γεγονός ότι προκαλούν συμπτώματα που ποικίλουν ανάλογα με το είδος του παθογόνου και την άμυνα του οργανισμού, πολλά συμπτώματα είναι παρόμοια (π.χ. μπούκωμα, βήχας, πυρετός, πτύελα). Σε αρκετές περιπτώσεις η διάγνωση γίνεται μόνο με βάση τα ευρήματα από την ιατρική εξέταση. Ενδέχεται να παρουσιαστούν σοβαρές επιπλοκές από μια ποικιλία οργάνων: Μηνιγγίτιδα, αναπνευστική ανεπάρκεια, καρδιακές αλλοιώσεις, μικροβιακές επιμολύνσεις, σοβαρή πνευμονία. Οι πάσχοντες από χρόνια νοσήματα που προκαλούν καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, τα μωρά και οι ηλικιωμένοι ευρίσκονται σε ομάδα υψηλού κινδύνου για τις επιπλοκές αυτές.
Ανάλογα με την θέση εγκατάστασης του λοιμογόνου αιτίου προκύπτουν ποικίλα κλινικά σύνδρομα, τα πιο κοινά από τα οποία εκτίθενται παρακάτω:
· Κοινό κρυολόγημα
Πάνω από δέκα γένη ιών με ποικίλα αντιγονικά χαρακτηριστικά (π.χ. αδενοιοί, ρινοιοί, ιοί παραγρίπης, αναπνευστικοί συγκυτιακοί ιοί) εμπλέκονται στην παθογένεια του κοινού κρυολογήματος. Σπανιότερα ορισμένοι άλλοι παθογόνοι μικροοργανισμοί εμπλέκονται στην εμφάνιση του κοινού κρυολογήματος (π.χ. γρίπη, πνευμονιόκοκος, αιμόφιλος). Το λοιμογόνο, στο κοινό κρυολόγημα, ευρίσκεται σε επιφανειακά στρώματα της ανώτερης αναπνευστικής οδού. Εκδηλώνεται με μπούκωμα, καταρροή, πόνο στο λαιμό, χαμηλό πυρετό, βήχα. Ενδέχεται να υπάρχουν συμπτώματα από την κοιλιά, όπως πόνος, διάρροια. Συνήθως η ίωση κάνει ένα κύκλο τριών με πέντε ημερών, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις, διαρκεί πάνω από εννέα ημέρες. Στην ιατρική εξέταση υπάρχει ερυθρότητα φάρυγγα, φυσιολογικές αμυγδαλές, φυσιολογικό αναπνευστικό ψιθύρισμα.
· Φαρυγγίτιδα
Συνήθεις μικροοργανισμοί είναι ιοί, όπως οι ρινοιοί, οι κοροναϊκοί ιοί, οι αδενοιοί, οι ιοί της γρίπης. Το λοιμογόνο ευρίσκεται στο φάρυγγα. Εκδηλώνεται με πονόλαιμο, πυρετό, βήχα, διόγκωση αδένων.
Στην ιατρική εξέταση υπάρχει ερυθρότητα φάρυγγα αμυγδαλών, φυσιολογικό αναπνευστικό ψιθύρισμα στην ιατρική εξέταση.
· Αμυγδαλίτιδα
Στην αμυγδαλίτιδα, αναπτύσσεται λοιμώδης φλεγμονή των αμυγδαλών.
Τα συνήθη αίτια είναι ιοί και ο στρεπτόκοκκος. Η εισβολή γίνεται με πονόλαιμο, πυρετό, πρήξιμο αδένων, κακουχία. Στην ιατρική εξέταση υπάρχει οι αμυγδαλές είναι εξέρυθρες και στην επιφάνειά τους μπορεί να υπάρχει πύο ή εξίδρωμα, ενώ το αναπνευστικό ψιθύρισμα είναι φυσιολογικό.
· Λαρυγγίτιδα
Συνήθεις μικροοργανισμοί είναι ιοί ενώ σπανιότερα εμπλέκονται μικρόβια (π.χ. στρεπτόκοκκος, αιμόφιλος). Το λοιμογόνο εντοπίζεται στον λάρυγγα και προκαλεί αλλοίωση στην λειτουργία των φωνητικών χορδών. Βράχνιασμα, αφωνία, δύσπνοια, σφύριγμα, μπούκωμα, καταρροή, πόνος στο λαιμό, χαμηλός πυρετός, βήχας είναι συμπτώματα της λαρυγγίτιδας.
Στην ιατρική εξέταση υπάρχει ερυθρότητα φάρυγγα λάρυγγα, ακρόαση λαρυγγόσπασμου και φυσιολογικό κατά τα λοιπά αναπνευστικό ψιθύρισμα.
· Γριπώδης συνδρομή
Η κλασσική εποχική γρίπη προκαλείται από τον ιό της γρίπης και χαρακτηρίζεται από αιφνίδια έναρξη πυρετού, 38-41 βαθμούς, πόνους στους μύες, πονοκέφαλο, βήχα, πρήξιμο αδένων, ρίγη, αίσθημα κακουχίας. Ο πυρετός εμφανίζει ταχεία άνοδο κατά το πρώτο 24ωρο και πέφτει βαθμιαία σε διάστημα δύο – τριών ημερών, αν και περιστασιακά διαρκεί επί μία εβδομάδα. Η νόσος γενικά λύεται εντός δύο πέντε ημερών. Στην ιατρική εξέταση υπάρχει ερυθρότητα φάρυγγα, και αναπνευστικό ψιθύρισμα με ποικίλα ευρήματα.
Η ωτίτιδα συνήθως οφείλεται σε ιούς, gram αρνητικά μικρόβια, μύκητες, πνευμονιόκοκκο, αιμόφιλο, στρεπτόκοκκους. Πρόκειται για φλεγμονή του ωτός. Υπάρχει πόνος στο αυτί, μπούκωμα, καταρροή, πόνος στο λαιμό, χαμηλός πυρετός, βήχας, έκκριση αυτιού ενώ στην ιατρική εξέταση ανευρίσκεται ερυθρότητα τυμπάνου και φάρυγγα με φυσιολογικό αναπνευστικό ψιθύρισμα.
· Παραρρινοκολπίτιδα
Η μύτη περιβάλλεται από τους παραρρίνιους κόλπους, ανατομικές κοιλότητες, που καλύπτονται από αναπνευστικό επιθήλιο. Οι παραρρίνιοι κόλποι περιλαμβάνουν τα ιγμόρεια, τις ηθμοειδείς κυψέλες, τους μετωπιαίους και τους σφηνοειδείς κόλπους. Στην παραρινοκολπίτιδα αναπτύσσεται φλεγμονή των παραρρινίων κόλπων. Συχνότερα, πρόκειται για ιγμορίτιδα, ενώ σπανιότερα φλεγμαίνουν τα υπόλοιπα παραρρίνια. Συνήθεις παθογόνοι μικροοργανισμοί που προκαλούν ιγμορίτιδα είναι ιοί, ο s. pneumonia, o haemophilus influenza, η moraxella, o στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος. Τα συμπτώματα της οξείας παραρρινοκολπίτιδας είναι η ρινική έκκριση, ο πόνος στο πρόσωπο, ο πόνος στα δόντια ή ο πονοκέφαλος. Στην ιατρική εξέταση διαπιστώνεται ερυθρότητα φάρυγγα, ευαισθησία κόλπων, ενώ το αναπνευστικό ψιθύρισμα παραμένει συχνά φυσιολογικό.
· Βρογχίτιδα
Συνήθεις παθογόνοι μικροοργανισμοί ιοί, gram αρνητικά και θετικά μικρόβια. Τα λοιμογόνα προκαλούν αλλοιώσεις στο επίπεδο των βρόγχων. Βήχας, πυρετός, δύσπνοια είναι συνήθη συμπτώματα. Ερυθρότητα φάρυγγα και ακρόαση βρογχόσπασμου είναι χαρακτηριστικά ευρήματα κατά την ιατρική εξέταση.
· Πνευμονία
Πρόκειται για οξεία φλεγμονή του πνεύμονα. Τα αίτια που προκαλούν την πνευμονία είναι ποικίλα: Πνευμονιόκοκκος, ιοί, αιμόφιλος πνευμονίας, σταφυλόκοκκος, κλεμπσιέλλα πνευμονίας, κολοβακτηρίδιο, ψευδομονάδα, αναερόβια, μυκόπλασμα είναι ορισμένα μόνο από αυτά. Το πιο συχνό αίτιο της κοινής πνευμονίας της κοινότητας, είναι ο πνευμονιόκοκκος. Βήχας, πυρετός, πτύελα είναι συνήθη συμπτώματα. Σε αρκετά άτομα (κυρίως ηλικιωμένα, άτομα με ανοσοκαταστολή), ο βήχας, ο πυρετός και τα πτύελα μπορεί να απουσιάζουν. Τρίζοντες και πτώση οξυγόνου διαπιστώνονται κατά την ιατρική εξέταση.
Τα αντικειμενικά ευρήματα στα πλαίσια της ιατρικής εξέτασης στα σύνδρομα αυτά έχουν ζωτικό ρόλο στην ορθή διάγνωση και θεραπεία.
Leave a Comment