Συχνά ακούμε ότι είναι όχι μόνο απόλυτα θεμιτό αλλά και απαιτούμενο το να ανταμείβουμε ένα παιδί για τη συμπεριφορά του. Όμως, υπάρχει μία μικρή διαχωριστική γραμμή, πέρα από την οποία απαγορεύεται η επιβράβευση των παιδιών μας για κάτι που δεν κάνουν, αλλά για κάτι που κάνουν!
Είναι μία σημαντική λεπτομέρεια, που σημειώνει –σε εμάς τους γονείς- την ανάγκη για επιβράβευση για να δώσουμε κίνητρο στα παιδιά μας και όχι για να διαπραγματευτούμε μαζί τους.
Δηλαδή, ανταμείβουμε το παιδί μας γιατί τακτοποίησε το δωμάτιό του, αλλά δεν το ανταμείβουμε γιατί έφαγε το φαγητό του!
Δίνουμε κίνητρα στο παιδί μας για το… κάτι παραπάνω, όχι γι’ αυτά που θεωρούνται ως προαπαιτούμενα.
Η επιβράβευση είναι κάτι που το παιδί πρέπει να τη δει ως κέρδος για κάτι που έκανε και όχι ως διαπραγματευτικό ατού του! Ετσι το παιδί καταλήγει να κάνει οτιδήποτε μόνο αν περιμένει το έπαθλό του, το οποίο μάλιστα το έχετε απαιτήσει!
Πηγή: Γενική Ιατρική Γαλατσίου