Μετανάστευση γιατρών από βαλκανικές χώρες

Με τα Βαλκανικά έθνη να αντιμετωπίζουν ελλείψεις γιατρών και ειδικών, εμπειρογνώμονες του κλάδου προτρέπουν τις κυβερνήσεις να βελτιώσουν την κατάρτιση, τους μισθούς και τη διατήρηση του ιατρικού προσωπικού.

Εντός της ΕΕ, υπάρχουν 380 ανά 100.000 κατοίκους, ωστόσο οι χώρες των Βαλκανίων έχουν σημαντικά χαμηλότερη αναλογία.

Ο Χρβόιε Μινίγκο, πρόεδρος του Κροατικού Ιατρικού Συλλόγου, ανέφερε πως οι γιατροί φεύγουν από τη χώρα για καλύτερες απολαβές, ενώ εξέφρασε την ανησυχία του ότι όλο και λιγότεροι θα επιλέξουν να σταδιοδρομήσουν στον ιατρικό κλάδο.

“Οι σπουδές και η ειδίκευση είναι μακροχρόνιες, έτσι οι γιατροί αναμένουν επαρκείς μισθούς και συνθήκες εργασίας για τις προσπάθειές τους. Δυστυχώς, αυτό μπορεί να βρεθεί στις ανεπτυγμένες χώρες”, δήλωσε ο Μινίγκο στους SETimes.

Η Κροατική Εθνική Στρατηγική Ανάπτυξης της Υγείας, η οποία υιοθετήθηκε το προηγούμενο έτος από την κυβέρνηση, αποτελεί πλαίσιο για πρόοδο μέχρι το 2020, με επίκεντρο την αύξηση του αριθμού φοιτητών σε ιατρικές σχολές, αύξηση μισθών και βελτίωση των συνθηκών εργασίας.
Μεταξύ των μέτρων που λαμβάνονται, το υπουργείο Υγείας έχει αυξήσει τον αριθμό ειδικεύσεων και έχει περιορίσει το επίκεντρο των ειδικεύσεων ώστε να βελτιώσει την περίθαλψη. Ο αριθμός θέσεων φοιτητών ιατρικής έχει αυξηθεί, και η κυβέρνηση ενέκρινε πρόταση του Κροατικού Ιατρικού Συλλόγου για πληρωμή της πρακτικής άσκησης των ιατρών, το οποίο θεωρείται σημαντικό μέτρο παρότρυνσης.

“Όλα εξαρτώνται από τα οικονομικά”, δήλωσε ο Μινίγκο. “Οι Αρχές πρέπει να παρέχουν προϋπολογισμό για την εκπαίδευση, επαρκείς μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας”.

Το 2012, η Σερβία έλαβε δωρεά 30 μαστογράφων από την Ιαπωνία, ωστόσο η χώρα δεν διαθέτει αρκετούς ακτινολόγους με γνώσεις χειρισμού αυτών των μηχανημάτων.

“Δεν είναι εύκολο να λυθεί το πρόβλημα των γιατρών που φεύγουν από τη χώρα”, δήλωσε η Τατιάνα Ραντοσαβλίεβιτς, διευθύντρια του Ιατρικού Συλλόγου της Σερβίας, στους SETimes. “Αυτό που χρειαζόμαστε είναι εθνική στρατηγική η οποία θα επιλύσει το πρόβλημα της έλλειψης γιατρών και τα μέσα για παροχή των κατάλληλων συνθηκών ώστε να παραμείνουν στη χώρα”.

Ούτε η κυβέρνηση ούτε και κάποια οργάνωση έχουν προβεί σε μέτρα για να συντάξουν μία τέτοια στρατηγική.

“Εάν μπορούσε να προσφέρει το κράτος υψηλότερους μισθούς στους γιατρούς, πολλοί θα έμεναν, ωστόσο το κράτος απλά δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά”, δήλωσε η Ραντοσαβλίεβιτς.
Η Σερβία έχει περίπου 23.000 γιατρούς, με τους μισούς να έχουν ειδικότητα, ωστόσο η χώρα στερείται αναισθησιολόγους, ακτινολόγους, καρδιοχειρουργούς και παθολογοανατόμους.

Σύμφωνα με στοιχεία από το Πανεπιστήμιο Ιατρικής στο Βελιγράδι, περίπου 500 άτομα περνούν τις εξετάσεις ειδικότητας κάθε έτος. Πολλοί φεύγουν από τη χώρα αναζητώντας καλύτερους μισθούς. Πολλοί από τους ειδικούς μεταβαίνουν σε Λιβύη, Γερμανία και Σλοβενία, καθώς επίσης σε ΗΠΑ και Αυστραλία.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η εκροή γιατρών και ειδικών ιατρικής από τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη (Β-Ε) τριπλασιάστηκε την τελευταία διετία. Η τελευταία έκθεση ανέφερε πως ο αριθμός γιατρών στην Ομοσπονδία της Β-Ε είναι 173 ανά 100.000, δηλαδή το μισό του μέσου όρου της Ευρώπης. Η Κροατία χρειάζεται 4.300 ακόμα γιατρούς για να επιτύχει την αναλογία αυτή.

“Ειδικευμένοι στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη έχουν βασικό μισθό 700 ευρώ [το μήνα], ενώ στη Σλοβενία είναι 3.500 ευρώ. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που έχουμε ελλείψεις γιατρών, ειδικά οικογενειακών γιατρών”, δήλωσε ο Αμπούντ Σάριτς, πρόεδρος του Ανεξάρτητου Συνδικαλιστικού Φορέα Υγείας της Ομοσπονδίας της Β-Ε, στους SETimes.

Το προηγούμενο έτος, ο Ιατρικός Σύλλογος του καντονίου της Τούζλα κατέγραψε περίπου 70 γιατρούς που έφυγαν από τη χώρα μόλις ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους.

Στην Ομοσπονδία της Β-Ε, έχουν δημιουργηθεί περισσότερες από 50 νέες ομάδες οικογενειακής ιατρικής κατά το προηγούμενο έτος, ωστόσο εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη γιατρών, δήλωσε ο Ζλάταν Πέρσιτς, εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Υγείας της Β-Ε.

“Από το προηγούμενο έτος, έχουμε 705 ομάδες οικογενειακής ιατρικής, με τουλάχιστον ένα γιατρό και μία νοσηλεύτρια, ενώ ένα έτος πριν εργάζονταν 652 ομάδες. Ωστόσο δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι επειδή, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, στην Ομοσπονδία της Β-Ε πρέπει να εργάζονται περίπου 1.100 με 1.200 ομάδες”, δήλωσε ο Πέρσιτς στους SETimes.

Η Ρουμανία έκλεισε 67 νοσοκομεία κατά το 2011 λόγω της έλλειψης γιατρών. Πολλές από αυτές τις εγκαταστάσεις έγιναν κλινικές με οικογενειακούς γιατρούς, ωστόσο κάποιες έχουν παραμείνει κλειστές ή έχουν γίνει κέντρα γηριατρικής. Η χώρα έχασε περίπου 2.000 γιατρούς το 2012 και έχει χάσει περίπου 15.000 τις τελευταίες δυο δεκαετίες.

Σύμφωνα με το Εθνικό Κολέγιο Γιατρών της Ρουμανίας, η χώρα έχει δει διπλασιασμό των αλλοδαπών φοιτητών ιατρικής από το 1990, με τέσσερις υποψήφιος για κάθε μία θέση. Ωστόσο είναι σπάνιο να παραμείνουν. Το 2010, η Ρουμανία είχε πάνω από 6.300 πτυχιούχους ιατρικής, με πάνω από το 20 τοις εκατό να φεύγει αμέσως από τη χώρα αναζητώντας εργασία με καλύτερες απολαβές στη δυτική Ευρώπη.
Ο υπουργός Υγείας της Ρουμανίας Εβγκέν Νικολαέσκου δήλωσε στο ziare.com τον προηγούμενο μήνα ότι το υπουργικό συμβούλιο θα αυξήσει τους μισθούς των γιατρών. Πολλά έτη χαμηλών μισθών έχουν οδηγήσει σε διαφθορά στο σύστημα περίθαλψης υγείας, με τους ασθενείς να δίνουν ‘φακελάκια’ για να λαμβάνουν περίθαλψη.

“Πολλοί νέοι και ικανοί γιατροί μεταναστεύουν κατά την πρακτική ή αμέσως μόλις ολοκληρώσουν την πρακτική τους και δεν εργάζονται ποτέ στη Ρουμανία”, δήλωσε ο Αλίν Ποπέσκου, ιατρικός διευθυντής στη Ρουμανική Ομοσπονδία Ράγκμπι.

 

Στο άρθρο αυτό συνέβαλαν οι ανταποκριτές Γκάμπριελ Πετρέσκου στο Βουκουρέστι, , Κατίτσα Ντιούροβιτς στο Βελιγράδι και Άνα Λοβάκοβιτς και Μπεντράνα Καλέτοβιτς στο Σεράγεβο.
Το παρόν περιεχόμενο ανατέθηκε για τους SETimes.com.