Πρόληψη αιφνιδίου θανάτου στους αθλητές

Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of the American College of Cardiology μας προσφέρει μια εικόνα για τις προκλήσεις και τα διλήμματα που αντιμετωπίζονται κατά την αξιολόγηση των αθλητών για υποκείμενες παθολογικές καταστάσεις, που μπορεί να προκαλέσουν αιφνίδιο καρδιακό θάνατο (SCD).
Η συχνότητα αιφνιδίου θανάτου είναι μεγαλύτερη στους αθλητές σε σύγκριση με μη αθλητές λόγω του αυξημένου κινδύνου που συνδέεται με την εντατική άσκηση στο πλαίσιο μιας λανθάνουσας καρδιακής ανωμαλίας. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι μυοκαρδιοπάθεια, συμπεριλαμβανομένων υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια (HCM) και αρρυθμιογόνο μυοκαρδιοπάθεια της δεξιάς κοιλίας (ARVC) είναι η πιο κοινή αιτία αιφνιδίου θανάτου που σχετίζεται με την άσκηση. Η αναφερόμενη επίπτωση της HCM είναι 0,2 τοις εκατό στον γενικό πληθυσμό και 0.07 τοις εκατό έως 0.08 τοις εκατό σε αθλητές. Η ARVC έχει μια επίπτωση της 1/1, 000 στο γενικό πληθυσμό, και “έχει ότι υπάρχει 5-φορές υψηλότερος κίνδυνος για SCD στην ARVC, κατά τη διάρκεια ανταγωνιστικών αθλημάτων σε σχέση με καθιστική δραστηριότητα.”

Η πρόληψη του SCD με την εφαρμογή προαθλητικού καρδιαγγειακού ελέγχου συνιστάται από την Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία (ESC), από την Αμερικάνικη καρδιολογική εταιρεία (American Heart Association -ΑΗΑ) και τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Οι συγγραφείς προσθέτουν ότι η αξιολόγηση των αθλητών για καταστάσεις που προδιαθέτουν για SCD θα πρέπει να ενσωματώσει κλινικό ιστορικό, τη φυσική εξέταση, ΗΚΓ 12-απαγωγών και διαθωρακικό υπερηχοκαρδιογράφημα με περαιτέρω έλεγχο, όπου αυτός απαιτείται.
Ωστόσο, η AHA δεν υποστηρίζει συνήθη τη χρήση του ΗΚΓ ως ρουτίνα παρά τις ισχυρές ενδείξεις για την ενσωμάτωση ΗΚΓ στον προαθλητικό έλεγχο. Το κύριο επιχείρημα εναντίον της ηλεκτροκαρδιογραφικής εξέτασης είναι οι ανησυχίες σχετικά με τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα, τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας, και τυχόν ψυχολογικές συνέπειες για τους αθλητές και τις οικογένειές τους», σημειώνουν οι συγγραφείς.
“Ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος στο χώρο του αθλητισμού είναι σπάνιο αλλά ιδιαίτερα τραγικό και δυσβάσταχτο γεγονός», συμπεραίνουν οι συγγραφείς. “Προληπτική στρατηγικές, όπως η μεγάλης κλίμακας προαθλητικοί έλεγχοι σε αθλητές ανταγωνιστικών αθλημάτων και η αύξηση της διαθεσιμότητας των αυτόματων εξωτερικών απινιδωτών είναι προκλήσεις που απαιτούν σημαντικές υποδομές και τεχνογνωσία, και θα πρέπει να θεωρούνται εφικτοί στόχοι και όχι αδύνατοι στόχοι”
Επιπλέον, οι συγγραφείς σημειώνουν ότι τα θύματα του ΑΚΘ είναι συχνά εξ ολοκλήρου ασυμπτωματικά πριν από την πρώτη εκδήλωση και έχουν επιδείξει μόνο ανεπαίσθητες ανωμαλίες στην έρευνα. “Ως εκ τούτου, συνιστάται η καρδιακή αξιολόγηση ενός αθλητή να γίνεται μόνο από εξειδικευμένους καρδιολόγους οι οποίοι είναι εξοικειωμένοι με τις συνθήκες και τις καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν ΑΚΘ καθώς και τον αντίκτυπο των δημογραφικών παραγόντων που σχετίζονται με τον κάθε αθλητή ξεχωριστά,” προσθέτουν.

Πηγή: e-cardio.gr