Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας από τους πιο σημαντικούς αδένες του ενδοκρινικού μας συστήματος. Έχει σχήμα πεταλούδας και βρίσκεται στο λαιμό, κάτω από τους χόνδρους του λάρυγγα. O θυρεοειδής αδένας παράγει τρεις ορμόνες τη θυροξίνη (Τ4), την τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και την καλσιτονίνη. Η έκκριση των Τ3 και Τ4 ρυθμίζεται από μια άλλη ορμόνη, την θυροειδοτρόπο (TSH), που παράγεται στην υπόφυση.
Οι θυρεοειδικές ορμόνες ρυθμίζουν το μεταβολισμό του ανθρώπινου οργανισμού και είναι ιδιαίτερα σημαντικές στην βρεφική και παιδική ηλικία για την σωματική και την πνευματική ανάπτυξη των παιδιών. Η πιο συχνή πάθηση του θυρεοειδούς στα παιδιά είναι ο υποθυρεοειδισμός, δηλαδή μια κατάσταση όπου ο θυρεοειδής αδένας δεν λειτουργεί καλά ή δεν λειτουργεί καθόλου, με αποτέλεσμα η θυροξίνη (Τ4) να βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα ή να λείπει τελείως από τον οργανισμό. Ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να είναι συγγενής, δηλαδή το βρέφος να γεννηθεί με υποθυρεοειδισμό ή να παρουσιαστεί κάποια στιγμή αργότερα.
Ο συγγενής υποθυρεοειδισμός, αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα ώστε να αρχίσει άμεσα η θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά και μόνιμα προβλήματα ανάπτυξης. Τα υποθυρεοειδικά παιδιά είναι νωθρά και έχουν μειωμένα αντανακλαστικά. Εμφανίζουν δυσκοιλιότητα και το δέρμα τους είναι κρύο και ξηρό. Ακόμα η ανάπτυξη και η ωρίμανση των οστών τους παρουσιάζει καθυστέρηση, όπως καθυστερημένη είναι και η σωματική τους αύξηση. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι ο συγγενής υποθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει από ήπια διανοητική διαταραχή μέχρι σοβαρή νοητική καθυστέρηση.
Η έγκαιρη διάγνωση και η άμεση έναρξη της θεραπείας είναι αποφασιστικής σημασίας για την αποφυγή των παραπάνω. Γι΄ αυτό το λόγο, αφού το νεογνό συμπληρώσει τις πρώτες 48 ώρες ζωής και προτού φύγει από το μαιευτήριο, λαμβάνονται μερικές σταγόνες αίματος από τη φτέρνα του, για να γίνει ο απαραίτητος έλεγχος. Αν το παιδί πάσχει από υποθυρεοειδισμό, πρέπει να αρχίσει θεραπεία με χορήγηση θυροξίνης και εφ’ όσον η θεραπεία γίνεται κανονικά δεν θα εμφανίσει κανένα σύμπτωμα και θα έχει φυσιολογική νοητική και σωματική ανάπτυξη.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η λήψη του φάρμακου θα γίνεται εφ’ όρου ζωής και σε τακτά χρονικά διαστήματα το παιδί θα πρέπει να ελέγχεται από ενδοκρινολόγο.
mother.gr