Όσο σημαντικό είναι να αποφεύγετε να φωνάζετε στα παιδιά σας όταν παραφέρονται, άλλο τόσο σημαντικό είναι να αποφεύγετε τις φωνές και τους καβγάδες με τον σύντροφο σας, όταν εκείνα είναι μπροστά.
Οι διαφωνίες και οι τσακωμοί είναι φυσικό να συμβαίνουν ανάμεσα σε ένα ζευγάρι που καλείται να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της καθημερινότητας. Ωστόσο , όταν τα παιδιά γίνονται μάρτυρες συχνών καβγάδων των γονιών τους, που περιλαμβάνουν ειρωνείες, αρνητικούς χαρακτηρισμούς, βρισιές ή ακόμα και σωματική βία, τότε δυστυχώς τα αποτελέσματα για τον ψυχισμό τους είναι πολύ αρνητικά.
- Τα παιδιά κατακλύζονται από αρνητικά συναισθήματα και αισθάνονται έντονο άγχος και ανασφάλεια.
- Θεωρούν ότι ευθύνονται τα ίδια για τους καβγάδες των γονιών τους και γίνονται ενοχικά.
- Πιστεύουν ότι πρέπει να διαλέξουν πλευρά, με αποτέλεσμα να νιώθουν ότι διχάζονται.
- Η άσχημη συμπεριφορά των γονιών λειτουργεί ως πρότυπο, με συνέπεια στο μέλλον να συμπεριφέρονται και εκείνα με τον ίδιο τρόπο.
- Παρουσιάζουν προβλήματα στην συμπεριφορά και την ανάπτυξη τους, όπως -για παράδειγμα- δυσκολεύονται να κοιμηθούν ή επιστρέφουν σε παλαιότερες συμπεριφορές, όπως να βρέχονται πάνω τους.
Να θυμάστε ότι τα παιδιά καταλαβαίνουν και διαισθάνονται τα πάντα, γι’ αυτό το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να αποφεύγετε τις έντονες συγκρούσεις μπροστά τους. Επειδή όμως αυτό κάποιες φορές μπορεί να μην είναι εφικτό, προσπαθήστε να τους εξηγήσετε ότι καμιά φορά οι μεγάλοι θυμώνουν και διαφωνούν. Ο θυμός δεν σημαίνει ότι η μαμά δεν αγαπάει τον μπαμπά ή το αντίστροφο, αλλά ότι απλά δυσκολεύονται να βρουν τη λύση σε ένα πρόβλημα. Τονίστε τους πόσο πολύ τα αγαπάτε και πως εκείνα δεν φέρουν καμία ευθύνη. Τέλος, είναι σημαντικό μετά από έναν καβγά να ζητάτε συγνώμη, για να δείχνετε έτσι έμπρακτα στα παιδιά, ότι το θέμα λύθηκε και ότι όλα είναι πάλι καλά.
mother.gr