Επίδοξοι δολοφόνοι σκοτώνουν μέσω Facebook

Οι Αστυνομικές Αρχές έχουν καταγράψει μέχρι σήμερα 48 περιστατικά στα οποία το δημοφιλές κοινωνικό δίκτυο αποτέλεσε το μέσο για να κυνηγήσει ο επίδοξος δολοφόνος το θύμα του ή να μοιραστεί με τον κόσμο τις νοσηρές φαντασιώσεις του.

Ερευνητές από το Ηνωμένο Βασίλειο μελέτησαν σε βάθος τα περιστατικά αυτά ώστε να χωρίσουν τους “δολοφόνους του Facebook” σε έξι επιμέρους κατηγορίες, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους και τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούν για να προσελκύσουν τα θύματά τους.

Σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της Daily Mail, πρόκειται για την πρώτη αναλυτική μελέτη που εξετάζει πώς το Facebook επηρεάζει την εγκληματική συμπεριφορά.

Οι δολοφόνοι του Facebook ανταποκρίνονται σε ένα από τα παρακάτω ψυχολογικά προφίλ:

1. ο αντιδραστικός (reactor)
2. ο πληροφοριοδότης (informer)
3. ο ανταγωνιστής (antagonist)
4. ο φαντασιόπληκτος (fantasist)
5. το αρπακτικό (predator)
6. ο απατεώνας (imposter)

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο αντιδραστικός είναι ο συνηθέστερος τύπος δολοφόνου και σε αυτόν τον τύπο αποδίδεται το 27,1% των δολοφονιών μέσω Facebook.

Ως αντιδραστικός χαρακτηρίζεται ο χρήστης που εξοργίζεται και αντιδρά βίαια σε φωτογραφίες και σχόλια τρίτων στο Facebook.

Ένα τέτοιο περιστατικό καταγράφηκε το 2008 στο Λονδίνο, όταν ο Wayne Forrester σκότωσε τη σύζυγό του Emma επειδή εκείνη δήλωσε στο προσωπικό προφίλ της πως είναι και πάλι ελεύθερη μόλις τέσσερις ημέρες αφού ο σύζυγός της είχε μετακομίσει από το σπίτι τους.

Ο πληροφοριοδότης (22,9% των δολοφονιών) κοινοποιεί σε άλλους χρήστες του κοινωνικού δικτύου ότι σκοπεύει να σκοτώσει (ή έχει ήδη σκοτώσει) το θύμα του. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτός ο τύπος δολοφόνου χρησιμοποιεί το Facebook για να διατυμπανίσει την κυριαρχία του επί του θύματος.

Τον Απρίλιο του 2011, η LaShanda Armstrong από τη Νέα Υόρκη αυτοκτόνησε ρίχνοντας το αμάξι της στον ποταμό Χάντσον, παρασύροντας στο θάνατο και τα τρία της παιδιά. Έπειτα από έναν καβγά με το σύντροφό της, έγραψε στην προσωπική της σελίδα: “Λυπάμαι πολύ, συγχωρέστε με γι’ αυτό που πάω να κάνω… Αυτό ήταν!”.

Ο ανταγωνιστής (16,7% των δολοφονιών) εμπλέκεται σε ανταλλαγές μηνυμάτων και σχολίων με άλλους χρήστες σε ένα κλίμα έχθρας και επιθετικότητας. Η διαδικτυακή επικοινωνία καταλήγει σε κατά πρόσωπο διαμάχη και άσκηση σωματικής βίας.

Δύο νεαρά αγόρια από το Σικάγο έπεσαν θύματα ανταγωνιστή τον περασμένο Απρίλιο. Ο Jordan Means, 16 ετών, και ο Anthony Bankhead, 18 ετών, βρέθηκαν νεκροί σε ένα υπόγειο διαμέρισμα, φέροντας τραύματα από πυροβολισμό.

Ο φαντασιόπληκτος (12,5% των δολοφονιών) ακροβατεί μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Γι’ αυτόν, ο φόνος αποτελεί μέσο για να διατηρήσει την φαντασίωσή του ζωντανή ή να εμποδίσει τους άλλους να ανακαλύψουν την απάτη του.

Το αρπακτικό (12,5% των δολοφονιών) βασίζεται σε ένα ψεύτικο προφίλ προκειμένου να προσελκύσει το θύμα και να το πείσει να συναντηθούν από κοντά.

Ο απατεώνας (8,3% των δολοφονιών) επικοινωνεί με άλλους χρήστες προσποιούμενος ότι είναι κάποιος άλλος.

Η Δρ Elizabeth Yardley και ο καθηγητής David Wilson από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ εξέτασαν τα περιστατικά φόνων μέσω Facebook που έχουν καταγραφεί ανά τον κόσμο.

Σύμφωνα με τα ευρήματα των δύο ερευνητών, τα 26 από τα 48 περιστατικά συνέβησαν στη Βρετανία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα θύματα γνώριζαν το θύτη και ήταν νεαρά σε ηλικία.