Με την ηλικία, και όχι μόνο, συχνά τα ούλα υφιζάνουν και έτσι εκθέτουν τις ρίζες των δοντιών στο στοματικό περιβάλλον. Συνεπώς και οι ρίζες των δοντιών είναι δυνατόν να προσληφθούν από τερηδόνα.
Η οδοντική ουσία που περιβάλλει τη ρίζα του δοντιού λέγεται οστεΐνη και είναι πολύ λιγότερο σκληρή από την αδαμαντίνη (το σμάλτο). Κατά συνέπεια η τερηδόνα προχωρά με ταχύτερο ρυθμό, προσβάλλει την εσωτερική στιβάδα του δοντιού την οδοντίνη και βαδίζει κατ’ ευθείαν για τον πολφό (το νεύρο) που είναι πολύ κοντά.
Μερικές φορές η τερηδόνα της ρίζας, άμα εντοπίζεται κάτω από τα ούλα, δεν είναι άμεσα ορατή αλλά δημιουργεί ένα γκριζάρισμα στα ούλα. Ο οδοντίατρος την ανιχνεύει με τον ανιχνευτήρα που τοποθετεί προσεκτικά κάτω από τα ούλα. Άλλοτε είναι απαραίτητη η ακτινογράφηση του δοντιού.
Αντιμετωπίζεται με σφράγισμα όπως κάθε άλλη επιφάνεια του δοντιού. Χρειάζεται όμως μεγάλη επιδεξιότητα γιατί απαιτείται στεγνό περιβάλλον που είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Γι’ αυτό το λόγο προβαίνουμε σε συχνούς επανελέγχους.
Για την αποφυγή της ενδοδοντικής θεραπείας (απονεύρωσης) του δοντιού το σφράγισμα πρέπει να γίνει άμεσα, μόλις γίνει αντιληπτή η ύπαρξη τερηδόνας.
Προληπτικά χορηγούνται στοματοπλύματα φθορίου ή τοποθετείται από τον οδοντίατρο φθοριούχα γέλη.
Σε κάθε περίπτωση η στοματική υγιεινή είναι απαραίτητη και για την αποφυγή εκδήλωσης τερηδόνας αλλά και για την προστασία του σφραγισμένου δοντιού από την εκδήλωση δευτερογενούς τερηδόνας.
Leave a Comment