Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Άνκορατζ της Αλάσκα υποστηρίζουν ότι η γυναίκα δεν αγαπά τη σιγουριά και την ηρεμία, αλλά θέλει να έχει στο πλάι της έναν άντρα που ταράζει τα νερά και φέρεται ριψοκίνδυνα.
Μάλιστα, όταν η συμπεριφορά του άντρα ανταποκρίνεται στα πρότυπα των πρωτόγονων, αφορά δηλαδή σε προκλήσεις που αντιμετώπιζαν και οι πρόγονοί μας όπως να ανάβουν φωτιές, να σκαρφαλώνουν σε απόκρημνες πλαγιές ή να κολυμπούν σε ποτάμια, η ερωτική έλξη είναι ακόμη εντονότερη από την πλευρά της γυναίκας.
Ωστόσο, «σύγχρονα» καθημερινά ρίσκα, όπως η πειρατεία οπτικοακουστικού υλικού και η πλοήγηση στο διαδίκτυο χωρίς antivirus (!), δε φάνηκε να ανταποκρίνονται στα γυναικεία ένστικτα και δεν είχαν καμία επίδραση στην ερωτική τους διάθεση!
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι πρόκειται για μια απόλυτα φυσιολογική και βαθιά ριζωμένη παρόρμηση που πηγάζει από τη διαδικασία της φυσικής επιλογής. Με άλλα λόγια, όταν οι άντρες παίρνουν σημαντικά ρίσκα στη ζωή τους επιδεικνύουν το γενετικό τους πλεονέκτημα στη γυναίκα.
«Ένας άντρας που σκαρφαλώνει ψηλότερα, κολυμπά σε κρύα νερά και κόντρα στο ρεύμα και αντέχει σε αντίξοες καιρικές συνθήκες θα ήταν καλός σύντροφος την προϊστορική εποχή», δηλώνει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας John Petraitis. Από την άλλη, ασήμαντα ρίσκα που μπορεί να πάρουμε στη σύγχρονη ζωή δεν έχουν καμία απολύτως σημασία και μάλιστα μπορεί να δείχνουν αδυναμία χαρακτήρα ή έλλειψη κριτικής ικανότητας.
Τα ευρήματα της μελέτης πρόκειται να δημοσιευθούν στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Applied Social Psychology.
Πηγή: onmed.gr