Και με καύσωνα, η άσκηση επιτρέπεται. Τι πρέπει όμως να προσέχουμε όταν ασκούμαστε;

Επιμέλεια Κική Τσεκούρα, medlabnews.gr

Για όλους εκείνους που δεν θέλουν με την ζέστη να σταματήσουν την άσκησή τους, χρειάζεται απλά να προσέχουν απλά πράγματα για να μην συμβεί, αντί για καλό να κάνουν τελικά κακό στην υγεία τους.

Κατά την άσκηση σε υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος, αυξάνεται η θερμοκρασία του σώματος και ξεκινά η εφίδρωση. Όταν η ατμοσφαιρική θερμοκρασία υπερβαίνει αυτήν του σώματος και οι άλλοι θερμορρυθμιστικοί μηχανισμοί (αγωγή, μεταφορά και ακτινοβολία) δεν επαρκούν για την αποβολή μεγάλων θερμικών φορτίων, πρωταρχικός μηχανισμός άμυνας ενάντια στην υπερθερμία καθίσταται η εξάτμιση του ιδρώτα. Η αποτελεσματικότητα της εξάτμισης ως μηχανισμού ψύξης εξαρτάται από τη σχετική υγρασία. Εάν π.χ. η υγρασία είναι μεγάλη, η απομάκρυνση της θερμότητας μέσω ψύξης ουσιαστικά καταργείται, παρά την απατηλή εντύπωση που δημιουργούν οι σταγόνες ιδρώτα που κυλούν στο δέρμα. Αυτό το είδος εφίδρωσης συνιστά μια άσκοπη απώλεια νερού, με συνέπεια το άτομο να καθίσταται ιδιαίτερα επιρρεπές στον κίνδυνο αφυδάτωσης και υπερθερμίας.

Η εφίδρωση όμως προϋποθέτει διαστολή των αγγείων του δέρματος. Μια τέτοια όμως διαστολή, μαζί με την απώλεια του ιδρώτα, μπορεί να προκαλέσει πτώση της αρτηριακής πίεσης.. αντιρροπιστικά η καρδιά αυξάνει τους παλμούς της και οι νεφροί κατακρατούν Νάτριο το οποίο με τη σειρά του κρατάει νερό μέσα στον αγγειακό χώρο. Αν το κυκλοφορικό σύστημα και ιδιαίτερα η καρδιά πάσχουν είναι αντιληπτό ότι το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να θερμορυθμίσει φυσιολογικά με αποτέλεσμα επιπτώσεις οι οποίες πολλές φορές είναι καταστροφικές.

Προκειμένου η κυκλοφορία και η εφίδρωση να μπορούν να λειτουργούν στα πλέον κατάλληλα πλαίσια, απαιτείται επαρκής αναπλήρωση των απωλειών σε υγρά. Κύριος παράγοντας ρύθμισης της ενυδάτωσης του οργανισμού είναι το αίσθημα της δίψας, όμως, για να εκδηλωθεί στον άνθρωπο το αίσθημα αυτό, πρέπει να εμφανίζει απώλεια υγρών από 0,8-2%, δηλαδή ήπια αφυδάτωση. Εκτός αυτού, ο μηχανισμός της δίψας επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τις συνθήκες του περιβάλλοντος και πολλές φορές υποεκτιμά τις πραγματικές ανάγκες σε υγρά στη διάρκεια παρατεταμένης άσκησης. Η ανεπαρκής αυτή πρόσληψη υγρών πιθανόν να έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση αφυδάτωσης, ακόμη και σε περιπτώσεις που προσφέρονται υγρά, αλλά ο αθλούμενος δεν επιλέγει να τα καταναλώσει.

Η προφύλαξη για την πρόληψη των κινδύνων, περιλαμβάνει

• Αποφεύγουμε την άσκηση τις ζεστές ώρες της ημέρας (10 π.μ.-6 μ.μ.), προτιμούμε να γυμναζόμαστε νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα.
• Πίνουμε νερό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση. Στη διάρκεια παρατεταμένης άσκησης πίνουμε 250ml υγρά/15 λεπτά. Αν η άσκηση διαρκεί <1>1 ώρα, καλύτερη ενυδάτωση εξασφαλίζουν υγρά με περιεκτικότητα 4-8% σε υδατάνθρακες και ηλεκτρολύτες.
• Φοράμε ελαφρά, χαλαρά και ανοιχτόχρωμα ρούχα που επιτρέπουν την εξάτμιση του ιδρώτα.
• Ασκούμαστε κατά το δυνατόν με χαμηλή ένταση και παρακολουθούμε τους καρδιακούς παλμούς.
• Επιτρέπουμε στο σώμα μας 10-15 λεπτά ανάπαυσης για κάθε 45-60 λεπτά δραστηριότητας.
• Προσέχουμε ιδιαίτερα, αν είμαστε θερμοευαίσθητοι (π.χ. παχύσαρκοι).
• Βάζουμε αντηλιακό, με  προσοχή όμως τα μάτια, καθώς ο ιδρώτας μπορεί να το παρασύρει στα μάτια, την ώρα της άθλησης.

Πηγή: medlabgr.blogspot.com