Το να πει κανείς ότι ένας άνθρωπος είναι νεκρός, όταν σταματάει η καρδιά του, ή όταν παύει η εγκεφαλική του λειτουργία, δεν είναι και τόσο ακριβές.
Άλλωστε πολλοί άνθρωποι έχουν “επανέλθει” στη ζωή μετά από πλήρη ανακοπή καρδιάς, αλλά ακόμα και μετά από πολύχρονο εγκεφαλικό κώμα. Σε ιατρικούς όρους, δεν είναι τόσο απλό να πει κανείς, πότε ακριβώς ένας οργανισμός είναι “απόλυτα” νεκρός, δηλαδή δεν υπάρχει καμία περίπτωση ανάνηψης.
Ό,τι κάνουν τα κύτταρα μας, από την επισκευή μέχρι την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή, τροφοδοτείται από την γλυκόζη και το οξυγόνο που ο οργανισμός μας το μετατρέπει σε μόρια ΑΤΡ, δηλαδή ενεργειακά μόρια. Τα σώματά μας ακολουθούν τον φυσικό νόμο της εντροπίας, πράγμα που σημαίνει ότι αυτά τα μόρια θα τείνουν προς την τυχαία διάχυση από περιοχές με υψηλή συγκέντρωση σε περιοχές με χαμηλή συγκέντρωση. Ενώ η κυτταρική διαδικασία είναι σύνθετη και πολύπλοκη, με απλά λόγια, η εντροπία πρέπει πάντα να διατηρείται υπό έλεγχο, προκειμένου να συνεχιστεί η “ζωή”. Όταν αυτή η λεπτή ισορροπία παύσει να ισχύει, τότε και μόνον τότε μπορούμε να πούμε ότι επήλθε ο θάνατος ενός ζωντανού οργανισμού.
Διαδικασίες όπως η καρδιοαναπνευστική ανάνηψη (CPR) και η χρήση απινιδωτή μπορεί να καθυστερήσουν ή ακόμη και να αποτρέψουν τον θάνατο, αλλά από τη στιγμή που ολόκληρο το κύτταρο θα έχει υποκύψει στην εντροπία δεν είναι πλέον δυνατή η ανάνηψη.
Οι επιστήμονες πιστεύουν, ωστόσο, ότι εάν καταφέρουν να βρουν λύση, ώστε τα κύτταρα να επιβιώσουν από την παύση της εντροπίας, μπορεί να είναι σε θέση κάποια ημέρα να ξεπεράσουν αυτό το «σημείο χωρίς επιστροφή» και, ουσιαστικά, να δώσουν νέα διάσταση στον… ορισμό του θανάτου!
Πηγή: onmed.gr