Η νέα επιστημονική έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον διακεκριμένο καθηγητή ανθρωπολογίας Ρόμπιν Ντένμπαρ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό βιολογίας “Biology Letters”, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, βασίστηκε στην ανάλυση 2.000 ατόμων.
Αφενός, 585 άνθρωποι ηλικίας 18 έως 63 ετών κλήθηκαν να απαντήσουν αναλυτικά για τις σεξουαλικές συνήθειές τους. Αφετέρου, οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα από 1.314 άνδρες και γυναίκες, τα οποία αφορούσαν το μήκος του παράμεσου (το μήκος αυτού του δάχτυλου δείχνει το επίπεδο της τεστοστερόνης και όσο μεγαλύτερο είναι σε σχέση με τον δείκτη, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα απιστίας).
Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 57% των ανδρών τείνουν στην απιστία, ενώ το 43% προτιμούν να μείνουν πιστοί. Η τάση είναι αντίστροφη στις γυναίκες, μεταξύ των οποίων το 53% θέλουν να είναι πιστές και το 47% τείνουν στην απιστία. Λαμβάνοντας υπόψη μόνο τα στοιχεία σχετικά με το μεγάλο μήκος του παράμεσου, αυξάνονται τα ποσοστά απιστίας τόσο για τους άνδρες (62%), όσο και για τις γυναίκες (50%).
Η έρευνα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, επιβεβαιώνει ότι και τα δύο φύλα εμφανίζουν στο εσωτερικό τους ένα βασικό διαχωρισμό ανάμεσα στους «πιστούς-μονογαμικούς» και στους «άπιστους-πολυγαμικούς». Αυτό διακρίνει τους ανθρώπους από τα άλλα ζώα, τα οποία είναι είτε μονογαμικά, είτε πολυγαμικά, αλλά δεν εμφανίζουν τέτοιο διχασμό.
Από δαρβινική άποψη, σύμφωνα με τους επιστήμονες, φαίνεται πως εξ αρχής οι άνθρωποι είχαν χωριστεί σε δύο «στρατόπεδα», που ακολουθούσαν δύο διακριτές εξελικτικές στρατηγικές στο θέμα του σεξ και των σχέσεων. Η μια ανθρώπινη ομάδα – τάση προτιμά τους πολλαπλούς και σύντομης διάρκειας σεξουαλικούς συντρόφους, επειδή έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να έχει κάποιος περισσότερους απογόνους και να περάσει σε αυτούς τα γονίδιά του. Η δεύτερη ομάδα – τάση προτιμά να επενδύει προσωπικά σε μια μακρόχρονη σεξουαλική σχέση, θεωρώντας ότι έτσι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης ο απόγονος που θα προκύψει.
Leave a Comment