Πού οφείλονται όμως αυτές οι διαφορές; Μία ομάδα ερευνητών από τη Νότια Κορέα δίνει την απάντηση μέσω της πρόσφατης έρευνάς της, που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο «Physiology and Behaviour».
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Σεμγιουνγκ μελέτησαν μια ομάδα 24 ανδρών και 24 γυναικών εθελοντών, την ώρα που έτρωγαν.
Με τη βοήθεια ειδικού λογισμικού και ηλεκτροδίων που εφαρμόστηκαν στις γνάθους τους, κατέγραψαν, δηλαδή, το πρότυπο μάσησης, ενώ οι εθελοντές κατανάλωναν μια μερίδα ρύζι 152 γραμμαρίων (μέγεθος μπουκιάς, συνολικός χρόνος μάσησης ανά μπουκιά, συνολικός αριθμός των κινήσεων των σιαγόνων, συνολικός χρόνος κατανάλωσης γεύματος).
Όπως ήταν φυσικό, καταγράφηκαν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες και μάλιστα σε όλες τις παραμέτρους που εξέτασαν.
Συγκεκριμένα:
– Οι άνδρες έτρωγαν μεγαλύτερες μπουκιές και ασκούσαν περισσότερη μασητική δύναμη, γεγονός που σημαίνει ότι κατανάλωναν το γεύμα τους γρηγορότερα από τις γυναίκες.
– Αν και οι γυναίκες είχαν τον ίδιο μασητικό ρυθμό με τους άνδρες, μασούσαν κάθε μπουκιά περισσότερες φορές, επιβραδύνοντας τον συνολικό χρόνο που χρειάζονταν για να φάνε όλο το γεύμα τους.
«Όχι μόνο υπάρχουν διαφορές στον τρόπο μάσησης μεταξύ των δύο φύλων, αλλά και μεταξύ των διαφορετικών προσωπικοτήτων του ιδίου φύλου», επισημαίνει σχετικά η καθηγήτρια Οργανωτικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λανκαστερ, Κάρι Κουπερ.
Οι άνθρωποι με προσωπικότητα τύπου Α (ανυπόμονοι, ανήσυχοι και υπερκινητικοί) τείνουν να τρώνε γρήγορα. Αντίθετα, οι χαρακτήρες τύπου Β (πιο χαλαροί, σκεπτόμενοι, προσεγγίζουν τις καταστάσεις σταδιακά), απολαμβάνουν κάθε μπουκιά του γεύματός τους.
Leave a Comment