Χλαμύδια: Τρόποι μετάδοσης, επιπτώσεις και αντιμετώπιση

Η ασθένεια προκαλείται από το βακτήριο Chlamydia trachomatis και παρουσιάζεται συχνότερα σε νεαρά άτομα που έχουν έντονη σεξουαλική ζωή και πολλούς συντρόφους.

Η μετάδοση της λοίμωξης μπορεί να γίνει με κάθε μορφή σεξουαλικής πράξης (κολπικό, πρωκτικό και στοματικό έρωτα), καθώς και με τα χέρια μετά την επαφή τους με τα γεννητικά όργανα, ενώ μπορεί να μεταδοθεί και από τη μολυσμένη μητέρα στο μωρό κατά τον φυσιολογικό (κολπικό) τοκετό, κατά τη διέλευση του μωρού μέσα από το γεννητικό σωλήνα.

Για τη νόσος υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, συχνά ωστόσο λόγω της απουσίας συμπτωμάτων, καθυστερεί η διάγνωση και υπάρχει ο κίνδυνος σοβαρών επιπτώσεων, όπως στειρότητα ή πρόωρος τοκετός.

Συμπτώματα στις γυναίκες:
-Ασυνήθιστες κολπικές εκκρίσεις
-Αίσθημα πόνου ή καψίματος στην ουρήθρα
-Σταγόνες αίματος εκτός περιόδου
-Πόνος χαμηλά στην κοιλιά ή στη μέση, ναυτία, πυρετός

Συμπτώματα στους άνδρες:
-Αίσθημα επώδυνου καψίματος στην ουρήθρα
-Γαλακτώδες άσπρο ή κίτρινο υγρό από το πέος
-Πόνος ή διόγκωση των όρχεων
-Ερυθρότητα και πρήξιμο γύρο από το πέος.

Επιπλοκές
Τα χλαμύδια είναι μια κατηγορία βακτηριδίων που μπορούν να προκαλέσουν διάφορες παθήσεις, όπως τράχωμα οφθαλμών και τύφλωση, μολύνσεις του ουροποιογεννητικού συστήματος στον άντρα καθώς και τραχηλίτιδα, ενδομητρίτιδα ή σαλπιγγίτιδα στη γυναίκα με κίνδυνο εγκατάστασης ακόμα και υπογονιμότητας. Θεωρούνται δε (μαζί με τον γονόκοκκο, που προκαλεί την γονόρροια), ως η υπ’ αριθμόν ένα αιτία υπογονιμότητας σ’ ένα ζευγάρι.
Η πιο σοβαρή συνέπεια της μόλυνσης είναι ότι στο 30% των γυναικών προκαλούνται φλεγμονώδεις ασθένειες της πυέλου που, αν δεν θεραπευθούν, μπορεί να οδηγήσουν σε στειρότητα. Τα χλαμύδια μπορεί να προκαλέσουν στειρότητα και στον άνδρα λόγω του ότι μειώνουν την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων.

Αντιμετώπιση
Η θεραπεία περιλαμβάνει αγωγή με αντιβιοτικά. Συνήθως χρησιμοποιούνται αζιθρομυκίνη, δοξυκυκλίνη, ερυθρομυκίνη ή οφλοξακίνη. Τα άτομα που λαμβάνουν θεραπεία, πρέπει να απέχουν από το σεξ, μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης. Μετά τη λοίμωξη δεν αναπτύσσεται ανοσία, συνεπώς ένα άτομο μπορεί να ξαναπροσβληθεί από χλαμύδια. Θεραπεία πρέπει να παίρνουν και οι δύο σύντροφοι συγχρόνως.