Δεν είναι απόλυτα διευκρινισμένο τι ακριβώς πυροδοτεί την έναρξη της ασβεστοποίησης, εκτιμάται ωστόσο ότι στην κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσουν επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί ή εκφύλιση του τενοντίου πετάλου. Η απόθεση αλάτων ασβεστίου δεν οφείλεται σε διατροφικούς ή άλλους μεταβολικούς παράγοντες.
Στην ασβεστοποιό τενοντίτιδα επιδεινώνεται η φλεγμονή και υπάρχει οξύς πόνος ειδικά κατά την κίνηση του χεριού αλλά και κατά την ανάπαυση σε πιο προχωρημένα στάδια.
Η κρίση αυτή συνήθως διαρκεί μερικές μέρες και συχνά υποχωρεί με συντηρητική αγωγή. Μερικές φορές όμως, μπορεί να μεταπέσει σε χρονιότητα, με διάχυτο πόνο που περιορίζει τις κινήσεις, ή να μπορεί να παρουσιάσει μια πορεία με εξάρσεις και υφέσεις.
Σε αυτή την περίπτωση είναι αναγκαία η αρθροσκοπική αντιμετώπιση, με αφαίρεση των ασβεστώσεων και ακόλουθη συρραφή του τενοντίου πετάλου. Μετεγχειρητικά ακολουθείται σε γενικές γραμμές το πρόγραμμα αποκατάστασης της ρήξεως του τενοντίου πετάλου.
Η διάγνωση γίνεται κλινικά και επιβεβαιώνεται με ακτινολογικό έλεγχο, ενώ σημαντικές πληροφορίες προσφέρουν τόσο το υπερηχογράφημα (US), όσο και η μαγνητική τομογραφία (MRI).
Αντιμετώπιση
Σε πρώτη φάση συστήνεται ανάπαυση και φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και φυσικοθεραπεία.
Αν αυτό αποτύχει, γίνεται χειρουργική αφαίρεση του ασβεστίου που έχει αποτεθεί μέσα στον τένοντα.
Η επέμβαση γίνεται αρθροσκοπικά, καθώς έτσι υπάρχει η δυνατότητα να επιβεβαιωθεί η διάγνωση και να αφαιρεθεί με ακρίβεια όσο το δυνατό περισσότερο από το ασβέστιο με τη μικρότερη δυνατή βλάβη στον ίδιο τον τένοντα, ο οποίος ακολούθως αποκαθίσταται.
Η αρθροσκοπική αφαίρεση του ασβεστίου σε περιπτώσεις ασβεστοποιού τενοντίτιδας είναι επέμβαση ελάχιστης παρεμβατικότητας, με χαμηλή νοσηρότητα, ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά επιτυχίας και επιτρέπει την αυθημερόν έξοδο του ασθενούς από την κλινική, καθώς και ταχεία μετεγχειρητική αποκατάσταση.
Leave a Comment