Όσο για μας τους ανθρώπους, ιδρώνουμε συνήθως για να εξουδετερώσουμε την υπερβολική ζέστη και να διατηρήσουμε μια κανονική θερμοκρασία στο σώμα μας.
Ο μέσος άνθρωπος έχει 2,6 εκατομμύρια ιδρωτοποιούς αδένες, κατανεμημένους σε όλο το σώμα του, με εξαίρεση τα χείλη, τις θηλές και τα εξωτερικά γεννητικά όργανα.
Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι ιδρωτοποιών αδένων, οι ενδοκρινείς και οι εξωκρινείς. Οι αδένες αυτοί έχουν διαφορετικό μέγεθος και παράγουν διαφορετικά είδη ιδρώτα. Οι ενδοκρινείς αδένες υπάρχουν σε όλο το σώμα. Οι εξωκρινείς είναι διαφορετικοί, επειδή υπάρχουν κυρίως στις μασχάλες και στη βουβωνική χώρα. Είναι μεγαλύτεροι και ανοιχτοί μέσα σε θυλάκους τριχών.
Αν και ο ιδρώτας είναι ως επί το πλείστον νερό, η μικρή ποσότητα πρωτεΐνης και λιπαρών οξέων στους εξωκρινείς ιδρωτοποιούς αδένες αρκεί για να δώσει στον ιδρώτα της μασχάλης εκείνο το υπέροχο γαλακτώδες ή κίτρινο χρώμα. Αυτό είναι επίσης που τον κάνει να λερώνει.
Ο ιδρώτας από μόνος του είναι άοσμος, είτε από τις μασχάλες προέρχεται είτε από άλλες περιοχές του σώματος. Ο πανικός αρχίζει όταν ο ιδρώτας αναμειγνύεται με βακτήρια που υπάρχουν στην επιφάνεια του δέρματος. Αυτή η χαρακτηριστική οσμή ονομάζεται οσμιδρωσία, ή δυσώδης ιδρώτας.