Η πολλαπλή σκλήρυνση ή σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια δύσκολη νόσος. Είναι μία χρόνια αυτοάνοση, φλεγμονώδης, απομυελινωτική νόσος που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, προκαλεί φθορές. Τελικά εμποδίζει την ικανότητα αποστολής ερεθισμάτων στους νευρώνες, οπότε το σύστημα επικοινωνίας των κυττάρων του εγκεφάλου δυσλειτουργεί και αυτό προκαλεί τα συμπτώματα της ΣΚΠ.

Μερικά σημαντικά στοιχεία:

• 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από Πολλαπλή Σκλήρυνση κατά Πλάκας σε όλο τον κόσμο σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και από αυτούς τα 500.000 βρίσκονται στην Ε.Ε. και περίπου 10.000 στην Ελλάδα.

• Η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που προσβάλλονται από την ΣΚΠ είναι νέοι 20-30 ετών, ενώ εμφανίζεται κυρίως στις γυναίκες, σε αναλογία 2:1 προς τους άνδρες. Ο επιπολασμός είναι υψηλότερος στη βόρεια Ευρώπη, στη νότια Αυστραλία και στο κεντρικό τμήμα της Βόρειας Αμερικής. Η ΣΚΠ είναι πιο συχνή στους λευκούς και σπάνια στους Ασιάτες και στους μαύρους.

Τι προκαλεί τη ΣΚΠ;

Παρόλο που η νόσος δεν θεωρείται κληρονομούμενη διαταραχή, υπάρχει υψηλότερη επίπτωση της νόσου μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας, υποδηλώνοντας ότι μερικά άτομα μπορεί να έχουν μια γενετική προδιάθεση για ΠΣ. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακριβώς τι προκαλεί την ΣΚΠ, γι’ αυτό και οι έρευνες για θεραπείες συνεχίζονται ακόμα, από το τέλος του 20ού αιώνα που παρουσιάστηκε η πρώτη ενέσιμη θεραπεία με ιντερφερόνες, που παραμένει από τις πιο δοκιμασμένες θεραπείες πρώτης γραμμής.

Πώς εξελίσσεται η ΣΚΠ;

Ανάλογα με την εξέλιξή της η νόσος διακρίνεται σε καλοήθη μορφή, πρωτογενώς προϊούσα, υποτροπιάζουσα και δευτερογενώς προϊούσα. Η συχνότερα εμφανιζόμενη μορφή είναι η υποτροπιάζουσα, που αφορά το 80%-85% όλων των περιπτώσεων και χαρακτηρίζεται από απρόβλεπτες υποτροπές και υφέσεις. Ορισμένοι παράγοντες έχουν σχετιστεί με την εμφάνιση της νόσου όπως προηγούμενη λοίμωξη από τον ιό Epstein Barr, το κάπνισμα, η έλλειψη βιταμίνης D και το στρες.

Υπάρχει θεραπεία;

Για τη ΣΚΠ δεν υπάρχει θεραπεία που να οδηγεί στην ίαση υπάρχουν όμως επιλογές θεραπευτικής αντιμετώπισής που στοχεύουν στην επιστροφή της λειτουργίας του σώματος ύστερα από ένα επεισόδιο (υποτροπή), αποφυγή νέων επεισοδίων (υποτροπών) και αποφυγή/καθυστέρηση της αναπηρίας. Οι υπάρχουσες θεραπείες είναι ανοσοτροποποιητικές ή ανοκατασταλτικές και αντιμετωπίζουν τη νόσο ελέγχοντας την εξέλιξη της.

Ποια είναι τα βασικά συμπτώματα της ΣΚΠ

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το ποια σημεία του κεντρικού νευρικού συστήματος έχουν πληγεί, γεγονός που συνεπάγεται μεγάλη ποικιλία τόσο στην εκδήλωση συμπτωμάτων όσο και σημείων. Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν σε ένταση, από πολύ ελαφριά έως και πολύ βαριά, ενώ κάθε άτομο με ΣΚΠ θα βιώσει διαφορετικά συμπτώματα, αλλά όχι όλα.

Σύμφωνα με μια μεγάλη έρευνα στον Καναδικό πληθυσμό, τα νευρολογικά συμπτώματα και σημεία κατά την έναρξη της νόσου μπορεί να είναι εύκολη κόπωση (20%), οπτική νευρίτιδα (16%), διαπυρηνική οφθαλμοπληγία (17%), νυσταγμός (20%), ίλιγγος (4-14%), διαταραχές βάδισης (18%), απώλεια αισθητικότητας, ιδιαιτέρως στα κάτω άκρα (30-50%), αυξημένα εν τω βάθει τενόντια αντανακλαστικά (20%), αδυναμία στα κάτω άκρα (10%), σπαστικότητα (10%), και διαταραχές ούρησης (3-10%).

Ωστόσο και παρά την επιδείνωση των συμπτωμάτων και την πρόκληση νέων όσο εξελίσσεται η νόσος, η ΣΚΠ δεν είναι θανατηφόρα ασθένεια, αφού οι στατιστικές δείχνουν ότι τα περισσότερα Άτομα με ΣΚΠ έχουν σχεδόν το ίδιο προσδόκιμο επιβίωσης όπως και οι υπόλοιποι άνθρωποι.

Πηγή: Shape.gr