Παρότι έχουμε συνδέσει τους κακοφωτισμένους δρόμους με την αύξηση της εγκληματικότητας, της παραβατικότητας και των ατυχημάτων, νέα έρευνα έρχεται να αμφισβητήσει αυτή την κοινή θεωρία.

Ο δημόσιος φωτισμός μπορεί να είναι λιγότερο έντονος χωρίς αυτό να αυξήσει ούτε τα τροχαία ατυχήματα στους λιγότερο φωτισμένους δρόμους, ούτε τα περιστατικά εγκληματικότητας. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα και οι ερευνητές εισηγούνται στις Αρχές της τοπικής αυτοδιοίκησης να μην διστάσουν να κάνουν τις πόλεις πιο σκοτεινές. Οι βασικοί λόγοι πίσω από αυτή τη διερεύνηση στις επιπτώσεις του λιγότερου φωτισμού αφορούν την οικονομία αλλά και την εξοικονόμηση ενέργειας.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal of Epidemiology and Community Health από ερευνητές της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής και του University College του Λονδίνου, με επικεφαλής τον δρα Φιλ Έντουαρντς. Οι επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία για μια περίοδο 14 ετών (2000-2013), προερχόμενα από 62 τοπικές κοινότητες στη Βρετανία, οι οποίες είχαν κατά καιρούς δοκιμάσει να χαμηλώσουν τα φώτα στους δημόσιους χώρους και δρόμους.

Οι βρετανικές πόλεις είχαν πειραματισθεί με μια ποικιλία στρατηγικών: μόνιμο σβήσιμο ορισμένων φώτων, μείωση των ωρών που οι λάμπες έμεναν αναμμένες τα βράδια, χαμήλωμα της έντασης του φωτισμού, αντικατάσταση συμβατικών λαμπτήρων με λιγότερο ενεργοβόρες λάμπες LED κ.α. Τα στοιχεία από τις τοπικές κοινότητες εξετάστηκαν σε αντιπαραβολή με στοιχεία για τυχόν αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων και της εγκληματικότητας (κλοπές, ληστείες, σεξουαλικές και βίαιες επιθέσεις κ.α.) στα ίδια μέρη, όπου έγιναν οι πειραματισμοί. Δεν διαπιστώθηκε όμως καμία αύξηση στα σχετικά περιστατικά. Η καθηγήτρια Σέιν Τζόνσον του UCL χαρακτήρισε «ενθαρρυντικά» τα ευρήματα, αλλά επεσήμανε ότι είναι σημαντικό να τονισθεί πως αυτό δεν σημαίνει ότι θα συμβεί το ίδιο σε κάθε γειτονιά, γι΄ αυτό οι όποιες αλλαγές στο δημόσιο φωτισμό πρέπει να υλοποιηθούν προσεκτικά.

Είναι αξιοσημείωτο ότι, σύμφωνα με την μελέτη, σε αρκετές περιπτώσεις οι κάτοικοι δεν πρόσεξαν την μείωση του φωτισμού και δεν αισθάνθηκαν πιο ανασφαλείς, ούτε περιόρισαν τις μετακινήσεις τους. Όμως όταν τα φώτα είχαν σβήσει τελείως σε κάποια σημεία, οι ανησυχίες των ανθρώπων ήσαν μεγαλύτερες. Το πλήρες σβήσιμο των φώτων θεωρήθηκε επίσης ως έλλειψη ενός δημόσιου αγαθού.

Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ