Τα λεμφώματα είναι καρκίνος των κυττάρων του λεμφικού συστήματος και κυρίως των λεμφοκυττάρων. Εμφανίζονται  όταν ένα αναπτυσσόμενο  λεμφοκύτταρο παρουσιάσει κάποιο γενετικό λάθος (μετάλλαξη). Αυτή η μετάλλαξη το οδηγεί  είτε να πολλαπλασιάζεται πιο γρήγορα από το φυσιολογικό, είτε να ζει περισσότερο από ότι έπρεπε, χωρίς να ανταποκρίνεται στους κανονικούς φυσιολογικούς ελέγχους.

Το λέμφωμα είναι ο πιο συνηθισμένος αιματολογικός καρκίνος και ο τρίτος πιο συχνός καρκίνος στα παιδιά.

Παρ΄όλο που τα πραγματικά αίτια των λεμφωμάτων παραμένουν άγνωστα, ορισμένοι κοινοί παράγοντες φαίνονται να επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης. Η νόσος είναι πιο συχνή σε άτομα με  εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς και σε άτομα που εκτίθενται σε περιβαλλοντικά καρκινογόνα, φυτοφάρμακα, ζιζανιοκτόνα, ιούς και ορισμένα βακτήρια.

Παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης λεμφώματος είναι:

Οικογενειακό ιστορικό
Αυτοάνοσα νοσήματα
Μεταμόσχευση.
Έκθεση σε χημικά όπως, φυτοφάρμακα,  για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Είναι πολύ σημαντικό ο καθένας μας να γνωρίζει τα συμπτώματα του λεμφώματος διότι μπορεί να σώσει τη ζωή του. Τα  συμπτώματα μπορεί να μοιάζουν με αυτά λιγότερο επικίνδυνων ασθενειών και για αυτό τον λόγο η διάγνωση είναι μερικές φορές  δύσκολη.  Από την άλλη, η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική, διότι ορισμένες επιθετικές μορφές  μπορεί να είναι θανατηφόρες σε μικρό χρονικό διάστημα.

Τα κύρια συμπτώματα είναι:
Διόγκωση των λεμφαδένων στον λαιμό,  μασχάλες , τράχηλο, βουβωνική περιοχή
Πυρετός, ειδικά το βράδυ.
Ρίγη η αλλαγές στην θερμορύθμιση.
Ανεξήγητη απώλεια βάρους
Απώλεια όρεξης.
Ασυνήθιστη κόπωση η έλλειψη ενέργειας.
Αναιμία
Επίμονος βήχας.
Δυσκολία στην αναπνοή .
Επίμονος κνησμός σε ολόκληρο το σώμα χωρίς εμφανή αιτία.
Γενικευμένη κούραση.
Διογκωμένες αμυγδαλές
Πονοκέφαλοι.
Διόγκωση ήπατος και/ η σπλήνας

Θεραπεία

Τα λεμφώματα είναι δυνητικά ιάσιμη νόσος. Ο αιματολόγος μπορεί να συστήσει αρκετούς τύπους θεραπειών η και απλή παρακολούθηση, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νόσου

Συνήθως τα λεμφώματα αντιμετωπίζονται με χημειοθεραπεία. ακτινοθεραπεία, βιολογική θεραπεία, με κάποιο συνδιασμό αυτών, μεταμόσχευση ή απλή παρακολούθηση.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι ασθενείς ότι οι πιθανές παρενέργειες  δεν βιώνονται ούτε από όλους ούτε στον ίδιο βαθμό. Επίσης, πολλές από αυτές μπορούν να εξαλειφτούν η να μειωθούν σε σημαντικό βαθμό. Συνήθως είναι παροδικές και θα εξαλειφτούν με το πέρας της θεραπείας. Παρόλα αυτά κάποιες από τις ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να είναι σοβαρές και μόνιμες, όπως για παράδειγμα η υπογονιμότητα., χρειάζεται καλή επικοινωνία και συζήτηση με τον θεράποντα γιατρό.

Μετά τη θεραπεία του λεμφώματος

Όταν συμπληρωθεί η θεραπεία, είναι πολύ φυσικό να αισθάνεται κανείς ανησυχία και άγχος για μια πιθανή υποτροπή. Για να γίνει η προσαρμογή σε ένα «νέο» φυσιολογικό τρόπο ζωής κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τον καρκίνο μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες ή και μήνες. Με τη βοήθεια των επαγγελματιών υγείας πρέπει να διαμορφωθεί ένα πρόγραμμα που να συμβάλλει σε μία όσο το δυνατόν καλλίτερη ποιότητα ζωής. Μερικές συμβουλές:
Διακοπή καπνίσματος
Ελάττωση της κατανάλωσης οινοπνεύματος.
Άσκηση (περπάτημα, ποδήλατο, κολύμβηση)
Υγιεινή διατροφή.
Παρακολούθηση
Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν καλή ανταπόκριση στην αγωγή. Ανεξάρτητα όμως από το αποτέλεσμα, θα χρειαστεί τακτική ιατρική παρακολούθηση, βάσει των οδηγιών του γιατρού του. Ο ογκολόγος θα καθορίσει τις εξετάσεις (πχ αιματολογικές κλπ.) που θα χρειάζεται να γίνονται. Σαν ασθενής:

Πηγή: ΑγκαζιάΖΩ, όμιλος εθελοντών κατά του καρκίνου