Είναι γνωστό ότι οι εξετάσεις στις οποίες υποβάλλονται οι έγκυες είναι πάρα πολλές, κάτι που δεν θα πρέπει να τρομάζει καμία μέλλουσα μανούλα αφού σκοπός τους είναι να διασφαλιστεί η σωστή εξέλιξη της εγκυμοσύνης, η άρτια ανάπτυξη του εμβρύου αλλά και να αποφευχθεί οποιδήποτε πρόβλημα ή επιπλοκή που θα επηρεάσει τόσο την υγεία της νέας μαμάς αλλά και του παιδιού της κατά τον τοκετό.
Στο πρώτο τρίμηνο, η μέλλουσα μαμά υποβάλλεται σε πολλές αιματολογικές εξετάσεις σε κάποιο μικροβιολογικό κέντρο.
Στο δεύτερο τρίμηνο γίνονται οι πιο σημαντικές εξετάσεις που αφορούν στην υγεία και σωστή διαμόρφωση του εμβρύου ώστε να διαπιστωθεί ότι δεν πάσχει από κάποια γενετική ανωμαλία ενώ στο τελευταίο τρίμηνο, οι εξετάσεις στις οποίες υποβάλλεται έγκυος η μέλλουσα μαμά έχουν περισσότερο να κάνουν με την παρακολούθηση της εγκυμοσύνης.
Διαβάστε αναλυτικά και ανά τρίμηνο ποιες είναι οι εξετάσεις στις οποίες χρειάζεται να υποβληθεί μία έγκυος.
Πρώτο τρίμηνο
– Γενική αίματος
– Γενική ούρων
– Κ/Α ούρων (για το PH των ούρων)
– TSH (Εξέταση θυρεοειδούς ορμόνης)
– T3-Τ4 (εξέταση για τις δύο πολύ σημαντικές ορμόνες που παράγονται από το θυρεοειδή αδένα που ρυθμίζουν το μεταβολισμό του σώματος)
– Σάκχαρο (Διαπιστώνεται ποια είναι τα ποσοστά του σακχάρου στο αίμα της εγκύου)
– Ουρία (Η ουρία είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πρωτεϊνών. Παράγεται στο ήπαρ και πρέπει να είναι σε φυσιολογικά επίπεδα ώστε να μην δημιουργηθεί κάποια επιπλοκή στη μέλλουσα μητέρα και το παιδί)
– FE ορού (σχετίζεται με τον σίδηρο και πόσο καλά είναι τα επίπεδά του στον οργανισμό της εγκύου)
– Φερριτίνη (η πρωτεΐνη που δεσμεύει τον σίδηρο και λειτουργεί στον οργανισμό σαν αποθήκη σιδήρου. Πρέπει να είναι σε καλά επίπεδα)
– Toxo (IgG –IgM) (εξέταση για τυχόν εύρεση τοξοπλάσματος)
– CMV (IgG – IgM) (εξέταση για την ανίχνευση αντισωμάτων και λοίμωξης)
– Εξέταση Ερυθρά (IgG IgM) (Διαπιστώνεται πιθανή παλαιά λοίμωξη και ανοσοποίηση έναντι του ιού της ερυθράς)
– HCV (Αν υπάρχει λοίμωξη στο ήπαρ)
– HSbAg (Αν υπάρχει λοίμωξη ηπατίτιδας Β)
– HIV (αν υπάρχει ιός του AIDS)
– Ομάδα αίματος – RH (Ομάδα αίματος ρέζους)
– Ηλεκτροφόρηση Hb (μετράει τα διάφορα είδη αιμοσφαιρίνης στο αίμα)
– Test Δρεπάνωσης (για να διαγνωσθεί εάν η μητέρα είναι φορέας δρεπανοκυτταρικής αναιμίας)
– Ηλεκτροκαρδιογράφημα (καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα των μυών της παλλόμενης καρδιάς)
– Καρδιολογική εξέταση
Υπερηχογράφημα κύησης και μέτρηση αυχενικής διαφάνειας: Γίνεται από την 11η-14η εβδομάδα κύησης και είναι πολύ σημαντική για το έμβρυο ώστε να αποκλειστεί η πιθανότητα συνδρόμου Down. Η συγκεκριμένη εξέταση γίνεται συνδυαστικά με την εξέταση PAPP-A
PAPP-A: Δίνει τις πιθανότητες εμφάνισης χρωμοσωμικών ανωμαλιών στο έμβρυο όπως το σύνδρομο Down.Υπερηχογράφημα στην 11η – 13η εβδομάδα για προσδιορισμό αυχενικής διαφάνειας- μήκος τραχήλου- και ηλικίας εμβρύου.
Επίσης γίνεται από τον γιατρό έλεγχος για πιθανή ινοκυστική νόσο αλλά και για το ενζυμο G-6-PD.
Δεύτερο τρίμηνο
Η εγκυμοσύνη είναι πλέον εμφανής αφού η κοιλιά σας έχει αρχίσει να φαίνεται.
Υπερηχογράφημα Β-επιπέδου: Υπέρηχος που γίνεται την 22η εβδομάδα συνήθως. Yποδεικνύει τον κίνδυνο χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Επίσης, ο γιατρός διαπιστώνει πώς είναι ανατομικά το μωρό. Π.χ. αν έχει ένα νεφρό ή δυο κλπ.
Καμπύλη σακχάρου: Δεν γίνεται σε όλες τις γυναίκες αλλά κατά κρίση του γιατρού που ίσως έχει διαπιστώσει ανεβασμένα ποσοστά σακχάρου στο αίμα της εγκύου. Γίνεται την 26η – 27η εβδομάδας κυήσεως
Γενική αίματος και ούρων: Οι περισσότεροι γυναικολόγοι θέλουν να παρακολουθούν τα πάντα γύρω από τον οργανισμό μιας εγκύου
Τρίτο τρίμηνο
Καρδιοτοκογράφημα: Διαπιστώνεται η κινητικότητα του εμβρύου στη μήτρα αλλά και η δραστηριότητα της μήτρας, αν δηλαδή έχει περισσότερες από ό,τι θα έπρεπε, συσπάσεις.
Βιοφυσικό προφίλ: Με αυτή την εξέταση ο γυναικολόγος μαθαίνει τις κινήσεις των μελών και του θώρακα του εμβρύου μέσα στη μήτρα.
Doppler αγγείων μήτρας και εμβρύου: Ουσιαστικά πρόκειται για υπερηχογράφημα το οποίο διαπιστώνει τη ροή αίματος στον ομφάλιο λώρο και στις δυο μητριαίες αρτηρίες ώστε να είναι σίγουρος ο γυναικολόγος ότι ο πλακούντας τροφοδοτείται σωστά για τη σωστή ανάπτυξη του μωρού στη μήτρα. Εδώ διαπιστώνεται αν υπάρχει ανεπάρκεια πλακούντα και αν αυτό συμβαίνει, τότε ο γιατρός ζητά από τη μέλλουσα μαμά να της προκαλέσει τοκετό ώστε να γεννήσει πιο νωρίς.
Πηγή: godoctor.gr