Ζούμε σε μια χώρα με καλής ποιότητας νερό “βρύσης”, στις περισσότερες περιοχές, παρόλα αυτά πολλοί άνθρωποι προτιμούν να καταναλώνουν εμφιαλωμένο νερό, θεωρώντας πως είναι καλύτερο για τον οργανισμό τους και πιο ασφαλές. Και όταν επιλέγουμε εμφιαλωμένο, γνωρίζουμε τι διαλέγουμε;
Τι νομοθεσία καλύπτει το εμφιαλωμένο νερό;
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση όλες οι επιχειρήσεις τροφίμων που παράγουν εμφιαλωμένα νερά υπόκεινται στον Κανονισμό 852/2004/ΕΚ για την υγιεινή των τροφίμων. Επιπλέον, το εμφιαλωμένο νερό καλύπτεται από άλλη νομοθεσία που περιγράφει ορισμούς διάφορων κατηγοριών εμφιαλωμένου νερού, την άντλησή του, την επεξεργασία του, τις απαιτήσεις ασφάλειας, την πώλησή του, την επισήμανση και τη συσκευασία του.
Ποια είδη νερού μπορούν να εμφιαλωθούν;
Υπάρχουν τρία είδη νερού που μπορούν να εμφιαλωθούν: φυσικό μεταλλικό νερό, νερό πηγών κι όλα τα άλλα είδη πόσιμου νερού.
Το φυσικό μεταλλικό νερό προστατεύεται από τη ρύπανση και είναι μικροβιολογικά ασφαλές. Διακρίνεται από άλλα πόσιμα νερά από τη σταθερή περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα και ιχνοστοιχεία. Στην ΕΕ, πολύ περιορισμένη επεξεργασία επιτρέπεται για το φυσικό νερό – μια συνήθης χρησιμοποιούμενη επεξεργασία είναι η προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα για παραγωγή “αφρίζοντος” νερού. Πριν την επίσημη αναγνώριση του νερού ως φυσικό μεταλλικό, συγκεκριμένες πληροφορίες για την πηγή και το ίδιο το νερό πρέπει να δοθούν στην αρμόδια Αρχή (π.χ. πρέπει να αποδειχθεί ότι η σύσταση του νερού παραμένει σταθερή).
Ο όρος “νερό πηγής” αναφέρεται σε νερό από υπεδάφια πηγή, το οποίο είναι μικροβιολογικά ασφαλές χωρίς επεξεργασία. Το νερό πηγής πρέπει να ικανοποιεί πολλές από τις όμοιες απαιτήσεις για το μεταλλικό νερό σχετικά με την προστασία της πηγής (π.χ. προστασία της πηγής από τον κίνδυνο ρύπανσης), την επισήμανση και την επεξεργασία. Ωστόσο το νερό πηγής δεν χρειάζεται να ικανοποιεί την απαίτηση για σταθερή και χαρακτηριστική σύσταση σε ανόργανα άλατα, όπως στην περίπτωση του φυσικού μεταλλικού νερού.
Επιτραπέζιο ή “άλλο πόσιμο νερό” είναι η περιγραφή που δίνεται στο εμφιαλωμένο νερό που δεν είναι νερό πηγής ή φυσικό μεταλλικό νερό. Αυτό το πόσιμο νερό προέρχεται από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των επιφανειακών νερών και του νερού της βρύσης. Η επεξεργασία επιτρέπεται, προκειμένου να επιτυγχάνονται οι προδιαγραφές ως προς τη σύσταση και τις μικροβιολογικές απαιτήσεις των κανονισμών.
Είναι το εμφιαλωμένο νερό κατάλληλο για βρέφη ή ανθρώπους με ειδικές συνθήκες υγείας;
Το εμφιαλωμένο νερό δεν συστήνεται για χρήση σε παρασκευάσματα σίτισης βρεφών επειδή μπορεί να περιέχει πάρα πολύ αλάτι (νάτριο) ή θειϊκά. Μερικά εμφιαλωμένα νερά έχουν ικανοποιητικά χαμηλά επίπεδα (δηλαδή λιγότερο από 200 mg νατρίου και λιγότερο από 250 mg θειϊκών ανά λίτρο νερού) και επισημαίνονται ως κατάλληλα για την προετοιμασία παιδικών τροφών. Το νερό θα πρέπει να είναι απλό (όχι αφρίζον). Ανεξάρτητα από το αν προέρχεται από τη βρύση ή το μπουκάλι, το νερό χρειάζεται βράσιμο πριν χρησιμοποιηθεί σε παιδικό παρασκεύασμα τροφής.
Ασθενείς με παθήσεις νεφρών μπορεί να απαιτείται να δίνουν προσοχή στο περιεχόμενο σε ανόργανα άλατα στην ετικέτα του προϊόντος και πρέπει να ακολουθούν εξατομικευμένες ιατρικές συμβουλές από ειδικευμένο επαγγελματία υγείας.
Εμφιαλωμένο ή νερό βρύσης;
Θέματα δημόσιας υγείας σχετικά με το πόσιμο νερό, εμφιαλωμένο ή από τη βρύση, είναι σπάνια στην Ευρώπη και στη χώρα μας μιας και οι προδιαγραφές της ποιότητας, της παραγωγής και της συσκευασίας νερού είναι υψηλές. Σε μελέτες από το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία, οι γευστικές προτιμήσεις των καταναλωτών ήταν ο κύριος παράγοντας για την επιλογή κατανάλωσης νερού βρύσης ή εμφιαλωμένου. Γενικά, από τη μία πλευρά είναι θέμα προσωπικής επιλογής για το αν κανείς καταναλώνει νερό από τη βρύση ή από το μπουκάλι και από την άλλη, σχετίζεται με την περιοχή που ζει και την ποιότητα του νερού της βρύσης εκεί.
Πηγή: European Food Information Council