Στους αθλητές αλλά και σε όλους όσοι ενδιαφέρονται και προσπαθούν να διατηρήσουν καλή σωματική κατάσταση και φυσιολογικό βάρος, η άρση βαρών αποτελεί βασικό μέρος της προπόνησής τους, διότι χτίζει τους μυς, αυξάνει το μεταβολισμό και καίει το λίπος.
Ωστόσο, ο λανθασμένος τρόπος άρσης τους, ακόμα και στην καθημερινότητά μας, μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό και να οδηγήσει στη δημιουργία κήλης ή να επιδεινώσει την υπάρχουσα.
Αν και τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά και να είναι έντονα, η παθολογία σε κάποιο δίσκο της σπονδυλικής στήλης θεωρείται συνήθως χρόνιο πρόβλημα. Η δράση που προκαλεί τον έντονο πόνο είναι συχνά η τελευταία από μια σειρά λανθασμένων κινήσεων, γεγονός που δικαιολογεί την παρότρυνση των ειδικών για έλεγχο της στάσης του σώματος κατά την άρση βαρών.
Η άσκηση είναι βέβαια η καλύτερη επιλογή για τη βελτίωση της κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου. Όχι μόνο συνιστάται από τους ειδικούς, αλλά επιβάλλεται για την ενδυνάμωση των μυών της πλάτης, τη σταθεροποίηση και τη στήριξη της σπονδυλικής στήλης. Όμως απαγορεύεται όταν ο πόνος βρίσκεται σε έξαρση, οπότε απαιτείται ξεκούραση για μια- δυο μέρες, ή όσο επιμένει ο πόνος. Η παρατεταμένη αδράνεια, ωστόσο, δεν ωφελεί τους μυς, οι οποίοι όταν αποδυναμώνονται επιδεινώνουν το πρόβλημα.
Όπως συνιστούν οι ειδικοί, μετά από δύο εβδομάδες περίπου προσπαθήστε να ακολουθήσετε μια ελαφριά αερόβια άσκηση, όπως το περπάτημα, και αποφύγετε το τζόγκινγκ έως ότου δεν πονάτε καθόλου ή δυναμώσουν οι μύες της πλάτης. Το ίδιο ισχύει και για οποιαδήποτε άσκηση ή κίνηση επιβαρύνει τη μέση. Εντούτοις, την ουσιαστικότερη όμως βοήθεια για την αντιμετώπιση της κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου προσφέρουν τα φυσιοθεραπευτικά προγράμματα, τα οποία μπορούν να ξεκινήσουν μετά από 4-8 εβδομάδες από την έναρξη του έντονου πόνου.
Leave a Comment