Ψύξη, ρινίτιδα, κατάπτωση, πονοκέφαλο, βήχα μπορεί να προκαλέσει η κακή χρήση των κλιματιστικών.

• Μπορεί να εμφανίσει ψύξη. Η ψύξη είναι συνηθισμένο φαινόμενο από την κατάχρηση του κλιματιστικού, και προκαλείται από τις απότομες αλλαγές θερμοκρασίας. 
• Πολύ πιθανόν να εμφανίσει ξήρανση στο δέρμα και στους βλεννογόνους, και να κολλήσει κάποια μεταδοτική μολυσματική ασθένεια μέσω του κλιματιστικού. 
• Επίσης, επικίνδυνοι είναι οι μύκητες και η σκόνη που επικάθονται και αναπτύσσονται στα συστήματα κλιματισμού που ενδεχομένως να προκαλέσουν αλλεργίες. 
• Φαινόμενα ρινίτιδας και ερεθισμού του λαιμού είναι συνηθισμένα όπως επίσης η επιπεφυκίτιδα και η  βλεφαρίτιδα καθώς και τα προβλήματα σε χρήστες φακών επαφής. 
• O μη επαρκής εξαερισμός σε κλειστά κτίρια ή αίθουσες μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο ρινικό επιθήλιο και κατ’ επέκταση να δυσχεράνει την αναπνοή. 
• Επίσης έχει φανεί, πως η υπερβολική χρήση κλιματιστικών μπορεί να καταστρέψει σε μεγάλο βαθμό τον φυσιολογικό μηχανισμό φίλτρου της ρινικής αναπνοής. Άλλες αιτίες για την εμφάνιση αλλεργικής ρινίτιδας πλην της κακής χρήσης των κλιματιστικών είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος, το άγχος και η κακή διατροφή.

• κατάπτωση, 
• υψηλό πυρετό, 
• πονοκέφαλο, 
• πόνο μυών και 
• ξερό βήχα. 

Όσο εξελίσσεται η πνευμονία, μπορεί να υποφέρει από 

• πόνους στο στήθος, 
• δύσπνοια, 
• εμετούς, 
• διάρροια ακόμη και 
• ψευδαισθήσεις. 

Χρειάζεται μια κατάλληλη αγωγή με αντιβιοτικά. Το ρίσκο όμως της μόλυνσης από την νόσο ελαχιστοποιείται με την σωστή συντήρηση των πιθανών πηγών μόλυνσης όπως είναι τα συστήματα κλιματισμού.

Είναι ενδεικτικό ότι στο κέντρο της Αθήνας, όπου η ρύπανση της ατμόσφαιρας είναι μεγαλύτερη, τα φίλτρα των αιρ κοντίσιον χρειάζονται πολύ συχνότερη συντήρηση, σχεδόν δύο φορές συχνότερα σε σχέση με άλλες περιοχές. Ακόμη όμως και με σωστή χρήση, άτομα με ευαισθησία στο ανώτερο αναπνευστικό, αλλεργικές ρινίτιδες κ.λπ. μπορεί να παρουσιάσουν ενοχλήσεις και για το λόγο αυτό συνιστάται να αποφεύγουν, κατά το δυνατόν, την παρατημένη έκθεση σε τεχνητό κλιματισμό. Σε όλες τις περιπτώσεις, χρειάζεται προσοχή στη ρύθμιση της θερμοκρασίας προκειμένου να μην υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού περιβάλλοντος. Σαν γενικός κανόνας, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι να μην υπάρχει διαφορά μεγαλύτερη των πέντε έως έξι βαθμών Kελσίου. Δηλαδή, εάν το θερμόμετρο δείχνει έξω 38 βαθμούς Kελσίου, θα πρέπει να ρυθμίζουμε το κλιματιστικό περίπου στους 32–33 βαθμούς Kελσίου.

Σε μεγάλους χώρους, όπως κτίρια επιχειρήσεων, ξενοδοχεία, νοσοκομεία, ο σωστός καθαρισμός συχνά δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα. H συνάθροιση πολλών ατόμων, το κάπνισμα και σε πολλές περιπτώσεις ο πεπαλαιωμένος κεντρικός κλιματισμός των κτιρίων είναι παράγοντες που επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα και δημιουργούν προϋποθέσεις για τη μετάδοση μικροβίων. Ειδικά στα μεγάλα κλιματιστικά συστήματα που χρησιμοποιούν το νερό για ψύξη, εάν δεν γίνεται σωστός καθαρισμός και χλωρίωση μπορούν να αναπτυχθούν μικρόβια με πιο επικίνδυνο από όλα το μικρόβιο της λεγιωνέλας. Ως σύνδρομο του νοσούντος κτιρίου έχει περιγραφεί η κατάσταση που οφείλεται στην κακή ποιότητα του αέρα σ΄ ένα κτίριο μη αεριζόμενο με πλημμελή λειτουργία του κεντρικού κλιματισμού. Τα συμπτώματα που παρουσιάζουν οι ένοικοι είναι σημεία φλεγμονής (κοκκίνισμα) στα μάτια, ρινική συμφόρηση, φαρυγγίτιδα και ευρήματα στο δέρμα ή σε παραμελημένες καταστάσεις, ενοχλήματα από το κεντρικό νευρικό σύστημα (αδυναμία συγκέντρωσης, αδιαθεσία, εκνευρισμός).