Οδηγία σοκ: Ψάξτε το Facebook των οφειλετών

“Ξεχάστε τα τηλέφωνα και πιάστε το Facebook” είναι πλέον η νέα οδηγία που έχει δοθεί στις εταιρείες αναζήτησης και είσπραξης οφειλών, σύμφωνα με δημοσίευμα του protothema.gr. Στο παρά πέντε της έναρξης του εξωδικαστικού συμβιβασμού και μπροστά στον κίνδυνο να αναγκαστούν οι τράπεζες να δεχτούν “κουρέματα” χρέους σε δανειολήπτες που επικαλούνται αδυναμία πληρωμής, οι εισπρακτικές παίρνουν εντολή να αλλάξουν τις μεθόδους πίεσης, να εγκαταλείψουν τον κλασικό τρόπο αναζήτησης των οφειλετών μέσω των κλήσεων από τα γνωστά σε όλους “call centers” και να διεισδύσουν στα social media για να αντλήσουν πληροφορίες και στοιχεία από το προφίλ των οφειλετών προκειμένου να τους πιέσουν να πληρώσουν.

Το σύνθημα για την εξέλιξη αυτή δόθηκε την περασμένη εβδομάδα, σε ευρεία σύσκεψη που έγινε με τις εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών. Εκεί ο διευθύνων σύμβουλος της PQH Ενιαία Ειδική Εκκαθάριση Α.Ε. Κώστας Μητρόπουλος, γνωστός σε πολλούς και από τη θητεία του ως επικεφαλής του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, έδωσε κατευθύνσεις στις εταιρείες ενημέρωσης και αναζήτησης οφειλετών που χρωστούν δισεκατομμύρια σε 16 πιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούσαν στη χώρα μας για το πώς θα πρέπει στο εξής να λειτουργούν.

Τι “καρφώνουν” οι αναρτήσεις στο FB

Με βάση τα νέα δεδομένα, στο άμεσο μέλλον οι εισπρακτικές εταιρείες ενδεχομένως να περιορίσουν ή και να σταματήσουν να ενοχλούν τηλεφωνικά όσους χρωστάνε για κόκκινα στεγαστικά, καταναλωτικά ή επιχειρηματικά δάνεια. Θα αρχίσουν όμως να τους ψάχνουν στο Facebook και στα λοιπά social media, για να ανακαλύψουν στοιχεία που θα καταρρίπτουν τον ισχυρισμό ότι δεν έχουν να πληρώσουν. Οπως τόνισε στην εκτενή ομιλία του ο κ. Μητρόπουλος προς 17 εταιρείες ενημέρωσης και δικηγορικά γραφεία που ασχολούνται με την είσπραξη των οφειλών, “πολλοί δικηγόροι έχουν ιδεοληψία με το τηλέφωνο. Πρέπει να χρησιμοποιείτε και άλλα μέσα, όπως το Facebook, για να εντοπίζετε τους οφειλέτες”. Αυτή είναι η μεγάλη παγίδα για πάνω από 2 εκατομμύρια δανειολήπτες και εγγυητές που χρωστάνε 100 δισ. ευρώ για κόκκινα δάνεια στις τράπεζες: αντί να ρωτάει ο υπάλληλος της εισπρακτικής εταιρείας “πότε θα πληρώσετε;”, θα μπορεί να βρίσκει πληροφορίες που δημοσιοποιεί ο ίδιος ο οφειλέτης ή από τον κοινωνικό περίγυρό του, για τον πιέζει λέγοντάς του για παράδειγμα: “Κάθε βράδυ κάνετε check-in σε ακριβά εστιατόρια και λέτε  πως δεν έχετε να πληρώσετε; Πού βρίσκετε λεφτά και περνάτε τόσα Σαββατοκύριακα στην Αράχωβα; Στο Παρίσι σας πετυχαίνω τώρα; Μήπως δεν είναι δικό σας, όπως λέγατε στο Facebook, το σκάφος που ανεβάζατε φωτογραφίες το καλοκαίρι;”.

Και στη χώρα μας πλέον οι τράπεζες παίρνουν τα μέτρα τους για να μην υποχρεωθούν να δεχτούν κούρεμα οφειλής, τουλάχιστον για όσους καταφέρουν να αποδείξουν ότι έχουν τον τρόπο να πληρώσουν όσα χρωστάνε. Η πρακτική αυτή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στο εξωτερικό, όπου εταιρείες ερευνών (tracers) λειτουργούν για λογαριασμό των τραπεζών εδώ και πολλές δεκαετίες.

Ηδη από το ’60 και το ’70 σε δικαστικές διαμάχες με δανειολήπτες οι τράπεζες επικαλούνταν φωτογραφίες από περιοδικά και κοσμικές στήλες των εφημερίδων, τις οποίες προμήθευαν τα γραφεία ερευνών, προκειμένου να καταδείξουν ότι οι οφειλέτες σκορπούν λεφτά σε διασκεδάσεις και dolce vita, αντί να πληρώνουν τα χρέη τους. Η διάδοση όμως των social media στην εποχή μας καθιστά στόχους όχι μόνο τους κοσμικούς bons vivants ή μεγαλόσχημους κακοπληρωτές, αλλά ακόμα και τους “έκπτωτους” της πρώην αστικής τάξης, που δεν μπορούν να αποκοπούν ούτε διαδικτυακά από τις κοινωνικές συνήθειες που είχαν έως πρόσφατα. Ακόμα και από αναρτήσεις σε λογαριασμούς των παιδιών τους ή των φίλων τους μπορούν να αντλούνται στοιχεία ότι πηγαίνουν εκδρομές, μετέχουν σε ακριβές δραστηριότητες (ιππασία, ιστιοπλοΐα κ.λπ.) ή φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία. Από ένα πάρτυ ή μια γαμήλια δεξίωση και μόνο μπορεί να ανέβουν δεκάδες post. Αρα είναι αδύνατον να αποκλείσει κάποιος αυτά τα κανάλια επικοινωνίας που θεωρούνται τρόπος ζωής στις μέρες μας.

“Κλείστε τα call centers, ανοίξτε social media shop”

Αυτοκίνητα, εξοχικά, έργα τέχνης και κάθε άλλο περιουσιακό στοιχείο μπορεί επίσης να φιγουράρει στο φόντο μιας ανάρτησης, η οποία θα προξενήσει πρόβλημα στον αμελή οφειλέτη. Πέρα από το τι δηλώνει ο ίδιος στην Εφορία ή στο δικαστήριο, οι πιστωτές του θα έχουν μια πλήρη εικόνα του εσωτερικού της κατοικίας του, χωρίς καν να την παραβούν με δικαστικό επιμελητή.Από τα 100 δισ. ευρώ των κόκκινων δανείων τα μισά προέρχονται από 500.000-600.000 εταιρείες και τα υπόλοιπα από χρέη νοικοκυριών, εκ των οποίων η μερίδα του λέοντος αφορά κόκκινα στεγαστικά δάνεια (περίπου 1 εκατομμύριο ακίνητα). Από τις εισπρακτικές εταιρείες που επιδίδονται στο κυνήγι των οφειλετών λιγότερες από 20 είναι πιστοποιημένες. Πρόκειται για εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών και δικηγορικά γραφεία που λειτουργούν τηρώντας αυστηρά τον κώδικα δεοντολογίας. Καθώς είναι υποχρεωμένες να τηρούν αρχείο και να ηχογραφούν τις συνομιλίες, αποφεύγουν να δώσουν λαβή για αρνητικά σχόλια και προσφυγές κατά των πρακτικών τους. Υπάρχουν όμως και άλλες τόσες -καθώς και πολλοί μικρότεροι “υπεργολάβοι”- που λειτουργούν ανεξέλεγκτα ενοχλώντας σε ακατάλληλες ώρες ή στη δουλειά και παραβαίνοντας τους κανόνες.

Για ποιον χτυπάει η καμπάνα

Εκτός από τους δανειολήπτες όμως, πιέζονται πλέον και οι ίδιες οι εισπρακτικές, καθώς οι εκκαθαριστές των κόκκινων δανείων θέλουν να αναδιανείμουν έως το φθινόπωρο όλο το χαρτοφυλάκιο των οφειλετών σε νέους και περισσότερους συνεργάτες, με κριτήριο τη μεγαλύτερη εισπραξιμότητα και τις νέες μεθόδους που θα τη διασφαλίζουν. Οι “πληροφοριοδότες” θα προσλαμβάνονται με στόχο να ξετρυπώνουν τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία αποκρύπτουν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, κυρίως επιχειρηματίες, οι οποίοι, είτε ως φυσικά πρόσωπα, είτε μέσω της επιχείρησής τους, έχουν υπέρογκα κόκκινα δάνεια. Βασικό προαπαιτούμενο, η εντολή που έχουν λάβει από τις τράπεζες να αντλούν κάθε στοιχείο για την ακίνητη περιουσία που διατηρούν οι οφειλέτες εντός ή εκτός Ελλάδος. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο προσκήνιο έρχονται τώρα και πληροφοριοδότες με διεθνείς διασυνδέσεις, είτε ως εξειδικευμένες (συμβουλευτικού χαρακτήρα) εταιρείες του εξωτερικού, είτε και ελληνικές που έχουν δίκτυο συνεργατών (νομικών γραφείων κ.ά.) σε όλον τον κόσμο.