Συντάκτης Γιώργος Κουτσικάκης Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc., medlabnews.gr
Το στοματικό απόστημα είναι ένα θορυβώδες πλην όμως αντιμετωπίσιμο φαινόμενο.
Συνήθως όλα ξεκινούν από ένα χαλασμένο και παραμελημένο δόντι. Όταν αυτό νεκρωθεί, μικρόβια και τοξίνες περνάνε από το άκρο της ρίζας στους περιβάλλοντες ιστούς και ξεκινά εκεί φλεγμονή. Αυτή μπορεί να εξελιχθεί ήπια χωρίς συμπτώματα για κάποιο διάστημα, ή μπορεί να παραχθεί πύον σαν αποτέλεσμα μικροβίων, νεκρών κυττάρων και άλλων στοιχείων του οργανισμού. Αυτό είναι το απόστημα .
Το πύον συσσωρεύεται αρχικά στην άκρη του δοντιού μέσα στο κόκκαλο, δίνοντας έντονο πόνο στην επίκρουση ή και αυτόματα και αίσθηση ότι το δόντι επιμηκύνεται.
Στη συνέχεια το πύον περνάει στα μαλακά μόρια εμφανίζεται διόγκωση και ό πόνος υποχωρεί.
Στη συνέχεια το πύον προχωρά και εξαπλώνεται στο πρόσωπο προκαλώντας παραμόρφωση με συμπτώματα κακουχία, πυρετό, ρίγος, αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων και αύξηση της ΤΚΕ.
Η αρχική αντιμετώπιση είναι η προσπάθεια παροχέτευσης του πύου με σχάση όταν είναι αυτή δυνατή ή με διάνοιξη του δοντιού για να παροχετευτεί το πύον μέσω του ριζικού σωλήνα. Παράλληλα χορηγείται ισχυρή αντιβίωση για 7 συνήθως ημέρες για να υποχωρήσουν τα συμπτώματα.
Στη συνέχεια αποφασίζεται η τύχη του δοντιού: αν θα εξαχθεί ή θα διασωθεί με ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση).
Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη αλλά και την αντιμετώπιση παίζει η γενικότερη κατάσταση της υγείας του πάσχοντος. Η ηλικία, ο σακχαρώδης διαβήτης, ορμονικές διαταραχές, η ανοσοκαταστολή, η καλή ή κακή φυσική κατάσταση κ.ο.κ
Εν θερμώ εξαγωγή δεν απαγορεύεται αφού συνυπολογιστούν τα προαναφερθέντα. Με αυτόν τον τρόπο αφ΄ενός απομακρύνεται η οδοντική εστία που τροφοδοτεί με μικρόβια και αφ’ ετέρου από το φατνίο παροχετεύεται μεγάλη ποσότητα πύου. Από την άλλη πλευρά με την βελόνα της αναισθησίας και τους χειρισμούς μπορεί να προκληθεί και κάποια διασπορά των μικροβίων. Γι’ αυτό η μέθοδος εφαρμόζεται με πολλή περίσκεψη και έχει να κάνει και με το πόσο εύκολη (άρα λιγότερες κακώσεις) είναι η εξαγωγή.
Μερικές φορές στα αρχικά στάδια του αποστήματος αυτό μπορεί να παροχετευτεί αυτόματα δημιουργώντας ένα συρίγγιο. Αυτό είναι ένας σωλήνας που αδειάζει το πυώδες περιεχόμενο της κοιλότητας στο στόμα κάθε φορά που αυτή γεμίζει. Βλέπουμε πότε μία ΄¨φουσκίτσα’’ και πότε ένα ‘’σπυράκι’’. Σ’ αυτήν την περίπτωση τα συμπτώματα είναι ήπια και αποφασίζεται άνετα η τύχη του δοντιού.