Ράβε- ξήλωνε με τη συμμετοχή στα φάρμακα

Το “χαρτί” της θέσπισης εισοδηματικών κριτηρίων για τη συμμετοχή των ασφαλισμένων στα φάρμακα ετοιμάζεται να “παίξει” η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, μια εξαγγελία όμως που ουκ ολίγες φορές έχει ακουστεί από τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό, ήδη από την αρχή της ανάληψης των καθηκόντων του.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr από το περιβάλλον του υπουργείου, υπάρχει μεν σχέδιο για την εφαρμογή των εισοδηματικών κριτηρίων, ώστε να μειωθεί η επιβάρυνση για τους οικονομικά ασθενέστερους, με ορίζοντα υλοποίησης το 2019, χωρίς εντούτοις να δίνονται περισσότερες λεπτομέρειες για το πότε θα ξεκινήσει. Είναι μια πρόταση που είχε κάνει και ο τέως υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής, αλλά έμεινε στο συρτάρι.

Κατά τη διάρκεια παλιότερης συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του σχεδίου νόμου για την αξιολόγηση των καινοτόμων θεραπειών, ο κ. Ξανθός είχε αναφέρει πως η επιβάρυνση των ασφαλισμένων για τη συμμετοχή τους στα φάρμακα μεσοσταθμικά υπερβαίνει το 25% και προσεγγίζει το 30%, αν συνυπολογιστεί το 1 ευρώ ανά συνταγή στο φαρμακείο, αλλά και η διαφορά ασφαλιστικής λιανικής τιμής.

Το πρόβλημα, όπως εξηγούν στελέχη από το χώρο της Υγείας, έγκειται στο πώς θα γίνει η “κατανομή” της συμμετοχής (μέσω του taxis), αλλά και κατά πόσο ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί “δίκαιο” από τη στιγμή που δεν έχει καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή στην οικονομία γενικότερα.

Οι ασφαλισμένοι για την εκτέλεση της ιατρικής συνταγής σε ιδιωτικό φαρμακείο πληρώνουν τη συμμετοχή στην αγορά φαρμάκων που ανέρχεται σε ποσοστό 25% επί της διατιμημένης αξίας του φαρμάκου. Από το 25% εξαιρούνται οι κατηγορίες χρόνιων παθήσεων που τα φάρμακα τους χορηγούνται με συμμετοχή 10% ή με μηδενική συμμετοχή (η μειωμένη ή μηδενική συμμετοχή αφορά αποκλειστικά τα σκευάσματα που αφορούν τη θεραπεία και αντιμετώπιση των αντίστοιχων συγκεκριμένων παθήσεων).

Πέρσι η συμμετοχή των ανήλθε στα 600 εκατ. ευρώ. Τα 360 εκατ. αφορούσαν στη συμμετοχή από το προβλεπόμενο 10% ή 25% και τα 240 εκατ. στην επιπλέον επιβάρυνση  λόγω επιλογής πρωτοτύπου. Στις περιπτώσεις που επιλέγεται φάρμακο με λιανική τιμή υψηλότερη από την τιμή αποζημίωσης, ο ασθενής καλύπτει εκτός από την προβλεπόμενη θεσμοθετημένη συμμετοχή, το σύνολο της διαφοράς μεταξύ της τιμής αποζημίωσης και της λιανικής τιμής του φαρμάκου.

Για το θέμα της εφαρμογής εισοδηματικών κριτηρίων από το 2019 κατέθεσαν επίκαιρη ερώτηση βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που σημειώνουν πως “η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. διαρρέει και πάλι σενάρια ότι από 1η Ιανουαρίου του 2019 η συμμετοχή στα φάρμακα θα υπολογίζεται με εισοδηματικά κριτήρια. Η αξιοπιστία της, βεβαίως, αμφισβητείται και το κύρος της έχει τρωθεί πολλάκις και πολλαπλώς. Υπενθυμίζεται ότι ήδη από το 2015 ο τότε Υπουργός Υγείας, κ. Κουρουμπλής, δεσμευόταν για συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη με εισοδηματικά κριτήρια”.

Όπως αναφέρουν, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το 2008 μέχρι το 2015 το μεσοσταθμικό κόστος συμμετοχής των ασθενών στις δαπάνες φαρμάκου έχει τριπλασιαστεί. Ενώ το ποσοστό στη συμμετοχή του ασθενή ήταν 10,5% πριν από την κρίση, το 2008, πλέον έχει φτάσει στο 27,5-28%. Σε έκθεση του ΟΟΣΑ (Health at a Glance 2017), η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει χαμηλότερες δαπάνες για την Υγεία από τον μέσο όρο των χωρών του Οργανισμού. Συγκεκριμένα, το 2016 οι κρατικές δαπάνες στην Ελλάδα αντιστοιχούσαν στο 4,8% του ΑΕΠ έναντι 6,5% κατά μέσο όρο στον ΟΟΣΑ. Την ίδια στιγμή, το κόστος της εξωνοσομειακής φαρμακευτικής δαπάνης άγγιξε τα 2,5 δισ. ευρώ.