Η ελκώδης κολίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD), που προκαλεί χρόνια φλεγμονή του παχέος εντέρου, χαρακτηρίζεται από κοιλιακό άλγος και διάρροια. Όπως στη νόσο νόσο του Crohn, που είναι μια άλλη κοινή φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, η ελκώδης κολίτιδα μπορεί να είναι εξουθενωτική και μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές.
Η ελκώδης κολίτιδα συνήθως επηρεάζει μόνο την εσωτερική επιφανειακή στοιβάδα του παχέος εντέρου και του ορθού. Επεκτείνεται κατα συνέχεια ιστού από ένα μέρος μέχρι όλο το παχύ έντερο σε αντίθεση με τη νόσο του Crohn, η οποία εκδηλώνεται τμηματικά σε διάφορα τμήματα του πεπτικού σωλήνα και συχνά εξαπλώνεται σε βάθος στα στρώματα των ιστών που προσβάλλονται.
Διαβάστε την συνέχεια εδώ
Η νόσος του Crohn είναι ένα χρόνιο φλεγμονώδες νόσημα που μπορεί να αφορά σε οποιοδήποτε τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα. Προσβάλλει συνήθως τις εντερικές έλικες, αν και μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιοδήποτε μοίρα του πεπτικού σωλήνα, από το στόμα μέχρι τον ορθό (πρωκτό). Άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Crohn, παρουσιάζουν μια χρόνια διαδρομή φλεγμονής του γαστρεντερικού συστήματος. Η νόσος προσβάλλει οποιαδήποτε μοίρα του πεπτικού σωλήνα. Πιθανό εύρημα είναι, να μεταβάλλονται σε προσβεβλημένα τμήματα εντερικού ιστού, τμήματα υγιούς ιστού. Η χρόνια διαδρομή της φλεγμονής οδηγεί σε πάχυνση του εντερικού βλεννογόνου και υποβλεννογόνου χιτώνα. Η ένταση των συμπτωμάτων ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή. Άλλοι έχουν πολύ έντονα και συχνά συμπτώματα και άλλοι σχεδόν μηδαμινά. Ορισμένοι ασθενείς έχουν μεγάλες περιόδους χωρίς καθόλου συμπτώματα ακόμη και χωρίς θεραπεία. Άλλοι έχουν πιό βαρειά νόσο και χρειάζονται συνεχή θεραπεία ή ακόμη και εγχείρηση.
Πήρε το όνομά της από τον Αμερικανό γαστρεντερολόγο Burrill Crohn, ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε τη νόσο το 1932 μαζί με τους συνεργάτες του Leon Ginzburg και Gordon Oppenheimer.
Διαβάστε την συνέχεια εδώ