Η καρδιά μας κουράζεται πολύ σε καθημερινή βάση, καθώς διοχετεύει περίπου 7 λίτρα αίμα στα αιμοφόρα αγγεία του σώματος, με συνολικό μήκος 96 χιλιόμετρα. Μια μικρή ενόχληση μπορεί λοιπόν να θεωρηθεί φυσιολογική ή αμελητέα έπειτα από τόση καταπόνηση…
Ένα σύνηθες καρδιολογικό σύμπτωμα είναι η στηθάγχη, ο πόνος που νιώθει κανείς όταν η καρδιά του δεν τροφοδοτείται σωστά με αίμα και οξυγόνο, καθώς κάποια αρτηρία έχει φράξει. Ο πόνος συνήθως διαρκεί λίγα λεπτά και περιγράφεται ως πίεση, σφίξιμο ή κάψιμο. Είναι ένα κλασικό προειδοποιητικό σημάδι -ιδίως αν ο πόνος κρατήσει περισσότερο- ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εμφράγματος, καρδιακής ανακοπής ή αιφνίδιου θανάτου από καρδιά.
Οι ερευνητές πρότειναν τον όρο «συμπτωματικό κομβικό σημείο» για να ορίσουν το οριακό σημείο που ένας άνθρωπος αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων του και αναζητά πλέον ιατρική φροντίδα. Μέχρι να φθάσει σε αυτό το σημείο, ο ασθενής περνά από διάφορα διαδοχικά στάδια (αδιαφορία για τα συμπτώματά του, απόδοσή τους σε άλλη αιτία, αναζήτηση γνώμης από φίλο ή συγγενή κ.λπ.), έως ότου πειστεί μέσα του ότι πράγματι χρειάζεται έναν γιατρό.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας επιστημονικής έρευνας, με επικεφαλής μία ελληνικής καταγωγής επιδημιολόγο, η οποία παρουσιάστηκε στον Καναδά.
Η δρ Κατερίνα Κρεατσούλα, ερευνήτρια της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ, η οποία έκανε τη σχετική επιστημονική ανακοίνωση στο Καναδικό Καρδιαγγειακό Συνέδριο, δήλωσε ότι «όσο καθυστερεί κάποιος και τελικά πάει στο νοσοκομείο με πιο σοβαρό ή προχωρημένο στάδιο της καρδιακής νόσου, τόσο λιγότερες είναι πλέον οι διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές».
Ιδιαιτέρως ριψοκίνδυνες αποδεικνύονται οι γυναίκες σε σχέση με τις καρδιοπάθειες συγκριτικά με τους άνδρες.
Οι άνδρες, όταν νιώσουν την καρδιά τους να τους προειδοποιεί με ύποπτα συμπτώματα, σπεύδουν στον γιατρό, ενώ οι γυναίκες συχνά αψηφούν τους πόνους και καθυστερούν επικίνδυνα να επισκεφθούν τον καρδιολόγο, βάζοντας έτσι τη ζωή τους σε κίνδυνο.
Όπως τόνισε η δρ Κρεατσούλα, οι γιατροί δεν ξέρουν ακόμη πολλά πράγματα για το πώς κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται υποκειμενικά τα καρδιολογικά συμπτώματά του και σε ποιο στάδιο κρίνει ότι ήρθε η ώρα να ζητήσει ιατρική βοήθεια.
Συμπληρώνει μάλιστα πως μια γυναίκα περνά πολύ μεγαλύτερη μεταβατική περίοδο άρνησης απ’ ότι ένας άνδρας, έως ότου να αποδεχτεί ότι χρειάζεται καρδιολογική θεραπεία. «Οι γυναίκες περιμένουν να τους πουν οι άλλοι ότι δείχνουν χάλια. Συστηματικά έχουν μια τάση περισσότερης αισιοδοξίας, νιώθοντας ότι τα συμπτώματά τους θα περάσουν και θα γίνουν καλύτερα από μόνες τους.»
Στατιστικά, σύμφωνα με τη μελέτη, οι γυναίκες είναι κατά μέσο όρο μιάμιση φορά πιο πιθανό, σε σχέση με τους άνδρες, να καθυστερήσουν, έως ότου τα συμπτώματά τους χειροτερέψουν, προτού πάνε στον γιατρό.
«Όταν οι γυναίκες νιώθουν και την παραμικρή βελτίωση στα συμπτώματά τους, τότε δείχνουν να τα αγνοούν τελείως για μεγαλύτερο διάστημα (από τους άνδρες)», ανέφερε η Ελληνίδα ερευνήτρια. Εν μέρει, είπε, αυτό συμβαίνει επειδή οι γυναίκες συχνά έχουν την εσφαλμένη αντίληψη πως η στεφανιαία νόσος είναι «ανδρική» ασθένεια, παρ’ όλο που στην πραγματικότητα αποτελεί κύρια αιτία θανάτου των γυναικών.
Πηγή: onmed.gr