Ο βολβός του παντζαριού είναι γνωστός για την αντιοξειδωτική, αντιγηραντική και αντιφλεγμονώδη δράση του, αλλά και για τη θετική του επίδραση στην ενίσχυση της αντοχής όσων αθλούνται.
Επίσης οι βιταμίνες και το σίδηρο που παρέχει βοηθούν στην ομαλή παραγωγή του αίματος ενώ οι άφθονες ίνες του συμβάλουν στην καλύτερη λειτουργία του πεπτικού συστήματος.
Το παντζάρι και τα φύλλα του είναι πολύ καλή πηγή ασβεστίου, σιδήρου, μαγγανίου, καλίου, ιωδίου, φωσφόρου, χαλκού, μαγνησίου, ψευδαργύρου και βιταμινών A, C, B1, B2, B3, B5, B6, B9 (φυλλικό οξύ), E, K.
Επίσης περιέχει φαινόλες με αντιοξειδωτικές και αντιγηραντικές ιδιότητες, καθώς και φυτικές ίνες που βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου.
Άλλες ευεργετικές ιδιότητες του παντζαριού είναι οι εξής:
Μειώνει την άνοια
Η συχνή κατανάλωσή του αυξάνει τη ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο γεγονός που συντελεί στην καταπολέμηση της άνοιας και άλλων γνωστικών παθήσεων.
Αυξάνει την αντοχή
Ο χυμός των παντζαριών δίνει στους αθλητές περισσότερη δύναμη και αντοχή.
Αποτρέπει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης
Περιέχει υψηλή περιεκτικότητα σε μαγνήσιο, το οποίο με τη σειρά του αξιοποιεί καλύτερα το ασβέστιο στον οργανισμό.
Ρίχνει τη χοληστερίνη
Το φυλλικό οξύ που περιέχει, μπορεί να μειώσει τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια.
Προστατεύει την όραση
Τα καροτενοειδή λουτεΐνη και ζεαξανθίνη που περιέχονται στα φύλλα του, προστατεύουν τα μάτια από την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και τον καταρράκτη.
Στη μυθολογία, η θεά Αφροδίτη λέγεται ότι έτρωγε ρίζα παντζαριού για να διατηρήσει την ομορφιά της, ενώ ένα παντζάρι προσφέρθηκε στον Απόλλωνα στο ναό των Δελφών και τότε θεωρήθηκε από το μαντείο ότι αξίζει το βάρος του σε ασήμι.
O Ιπποκράτης (460-377 π.Χ.), ο «πατέρας της ιατρικής», υιοθέτησε τη χρήση των φύλλων παντζαριού για να επουλώνει τις πληγές.
Πηγή: onmed.gr