Μυϊκοί σπασμοί: Πότε είναι σύμπτωμα σοβαρής πάθησης

Ο μυϊκός σπασμός διαφέρει από τη δεσμίδωση, δηλαδή τη μικρή, τοπική, ακούσια μυϊκή σύσπαση που είναι ορατή υπό το δέρμα και παριστά αυτόματη εκφόρτιση ινών που νευρώνονται από ένα και μόνο κινητικό νευρικό νημάτιο.

Οι σπασμοί μπορεί να επηρεάσουν οποιοδήποτε μυ του σώματος.

Τα πιθανά αίτια των μυϊκών σπασμών είναι πολλά. Μερικά από αυτά δεν είναι ανησυχητικά, άλλα όμως είναι αρκετά σοβαρά. Σε κάθε περίπτωση, οι μυϊκοί σπασμοί εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες προδιάθεσης, από το σημείο του σώματος που πλήττεται και από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται το σώμα.

– Οι μυϊκοί σπασμοί μπορεί να είναι αποτέλεσμα της καταπόνησης των μυών, ειδικότερα λόγω της υπερβολικής έκτασης ή της πολύωρης ακινησίας. Τα κύτταρα ξεμένουν από ενέργεια κι έτσι ο μυς διεγείρεται πολύ εύκολα, με αποτέλεσμα την ισχυρή σύσπαση. Η καταπόνηση των σκελετικών μυών είναι συχνά αποτέλεσμα της έντονης άσκησης σε υψηλές θερμοκρασίες.

– Η αφυδάτωση και οι χαμηλοί ηλεκτρολύτες είναι επίσης πιθανό να οδηγήσουν στους μυϊκούς σπασμούς. Τα μυϊκά κύτταρα χρειάζονται αρκετό νερό, γλυκόζη, νάτριο, κάλιο, ασβέστιο και μαγνήσιο ώστε οι πρωτεΐνες που βρίσκονται μέσα σε αυτά να συσπώνται οργανωμένα. Η μη φυσιολογική παροχή αυτών των στοιχείων μπορεί να κάνει το μυ ευερέθιστο και κατ’ επέκταση να εκδηλωθεί σπασμός.

– Η αθηροσκλήρωση και η στένωση των αρτηριών (περιφερική αρτηριοπάθεια) είναι δύο ακόμη πιθανές αιτίες των μυϊκών σπασμών, λόγω της ανεπαρκούς παροχέτευσης αίματος και θρεπτικών συστατικών στους μύες.

– Οι μυϊκοί σπασμοί μπορεί να είναι αποτέλεσμα του αυχενικού συνδρόμου ή της χρόνιας οσφυαλγίας.

– Συστημικές παθήσεις όπως ο διαβήτης, η αναιμία, η νεφροπάθεια και οι διαταραχές του θυρεοειδούς είναι μερικά ακόμη πιθανά αίτια των μυϊκών σπασμών.

– Παθήσεις του νευρικού συστήματος, όπως η αμυοτροφική πλάγια σκλήρυνση και η σκλήρυνση κατά πλάκας σχετίζονται επίσης με τους συχνούς μυϊκούς σπασμούς.