Απορρόφηση οδοντικής ρίζας, με πόνο, δυσχρωμία και κινητικότητα δοντιού

Συντάκτης Γιώργος Κουτσικάκης Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.,medlabnews.gr

Η απορρόφηση της ρίζας είναι δυνατόν να είναι εσωτερική ή εξωτερική.

Μπορεί να προκαλεί πόνο, κινητικότητα του δοντιού, δυσχρωμία της μύλης είναι να είναι εντελώς ασυμπτωματική και να ανακαλύπτεται τυχαία σε ακτινογραφικό έλεγχο.

Συνήθως οφείλεται σε κάποιας μορφής τραυματισμό που ακολουθείται από ερεθισμό της απορροφητικής διαδικασίας.

Μετά από οδοντικό τραύμα μικρόβια από τον πολφό μπορούν να προκαλέσουν είτε εσωτερική είτε εξωτερική απορρόφηση. Στην πρώτη περίπτωση γίνεται κλασσική ενδοδοντική θεραπεία, ενώ στη δεύτερη συνήθως προηγείται η τοποθέτηση στο εσωτερικό της ρίζας πάστα υδροξειδίου του ασβεστίου και χλωρεξιδίνης.

Αν προηγηθεί οδοντικό τραύμα, χημικός ερεθισμός από παράγοντες ενδομυλικής λεύκανσης, ορθοδοντική μετακίνηση ή περιοδοντική θεραπεία, μπορεί μικρόβια από το περιοδόντιο να εισέλθουν στην αυχενική μοίρα της ρίζας να προκαλέσουν απορρόφηση. Από την υπεραιμία που προκαλείται φαίνεται η μύλη του δοντιού κοντά στα ούλα ροδαλή. Θεραπευτικά, αν ο πολφός δεν εμπλέκεται, ανασηκώνεται κρημνός, καθαρίζεται η περιοχή από τα φλεγμονώδη στοιχεία και σφραγίζεται η κοιλότητα που έχει προκαλέσει η εξωτερικά απορρόφηση. Αν εμπλέκεται ο πολφός γίνεται και ενδοδοντική θεραπεία.

Όταν ασκούνται ισχυρές ορθοδοντικές δυνάμεις μετακίνησης και συνυπάρχουν και συγκεκριμένοι γενετικοί παράγοντες είναι δυνατόν να έχουμε απορρόφηση της άκρης της ρίζας. Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με ελάττωση της έντασης των δυνάμεων

Όταν έγκλειστος με κλίση κάτω φρονιμίτης πιέζει το δεύτερο γομφίο, είναι δυνατόν να προκαλέσει εξωτερική απορρόφηση της ρίζας του. Η χειρουργική αφαίρεση του εγκλείστου σταματά την απορρόφηση. Μόνο αν προσβληθεί ο πολφός γίνεται ενδοδοντική θεραπεία του δεύτερου γομφίου.

Όπως και με τους έγκλειστους όταν ένας όγκος βραδέως εξελισσόμενος πιέζει ένα δόντι μπορεί να του προκαλέσει απορρόφηση της ρίζας. Συνήθως ο πολφός δεν επηρεάζεται. Η αφαίρεση του όγκου επιλύει το πρόβλημα.

Όταν ένας τραυματισμός προκαλέσει βίαιη βύθιση του δοντιού ή επιχειρηθεί αναφύτευση δοντιού μετά από βίαιη απομάκρυνσή του, είναι δυνατόν να συνθλιβεί το περιρρίζιο (λεπτές ίνες συνδετικού ιστού που συγκρατούν το δόντι μέσα στο φατνίο). Τότε το δόντι έρχεται σε απευθείας επαφή με το κόκκαλο και αυτό μπορεί να προκαλέσει απορρόφηση. Πρακτικά αυτή καθεαυτή η απορρόφηση δεν δημιουργεί πρόβλημα. Για τη διαδικασία της επαναφύτευσης  ακολουθούνται κάποιοι κανόνες που η ανάπτυξή τους θα είναι το θέμα ενός άλλου άρθρου.

Εν πολλοίς δεν είναι  απόλυτα γνωστό γιατί οι προαναφερθέντες αιτιολογικοί παράγοντες ενεργοποιούνται  και σε συγκεκριμένες περιστάσεις προκαλούν απορρόφηση. Γνωρίζουμε όμως πως  όταν άρουμε τους παραπάνω παράγοντες και προβούμε στην κατάλληλη θεραπεία η απορρόφηση σταματάει. Βεβαίως δεν επουλώνεται.

Σε μερικές περιπτώσεις η ενδοδοντική θεραπεία είναι απλή και όλα πάνε καλά. Σε άλλες όμως είναι εξαιρετικά δύσκολη και για τον  πιο εξειδικευμένο οδοντίατρο ενώ  είναι αναγκαίες ειδικές τεχνικές. Ακόμα όμως κι αν επιτευχθεί πρέπει να συνεκτιμηθεί πώς θα γίνει η αποκατάσταση του δοντιού, ιδιαίτερα αν απαιτείται άξονας και τα εξασθενημένα τοιχώματα της ρίζας οδηγήσουν σε θραύση του δοντιού. Κατά την προσωπική μου γνώμη δεν χρειάζονται ηρωικές ενέργειες. Αν η πρόγνωση είναι καλή αξίζει και με το παραπάνω να θεραπευτεί και να σωθεί το δόντι. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται παρακολούθηση. Αν η πρόγνωση είναι αμφίβολη είναι καλύτερα να γίνει εξαγωγή εξ αρχής.