Τώρα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι μία μετάλλαξη αυτού του γονιδίου μπορεί να οδηγήσει την ενέργεια από το φαγητό να αποθηκεύεται στο σώμα ως λίπος, αντί να καταναλώνεται, γεγονός που ανοίγει δυνητικά το δρόμο για την παραγωγή φαρμάκου που θα μπορούσε να καταπολεμήσει τη νόσο.
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, η παχυσαρκία συνδέεται με μεταλλάξεις σε περισσότερα από 41 γονίδια που εμπλέκονται στην ρύθμιση της όρεξης και του μεταβολισμού. Ωστόσο, την πιο σημαντική επίδραση ασκεί το FTO. Όσοι φέρουν μεταλλάξεις του συγκεκριμένου γονιδίου έχουν δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ) 1,2 – 1,5 φορές υψηλότερο από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Άτομα που φέρουν ένα ζεύγος του γονιδίου έχουν 3-4 κιλά παραπάνω ενώ με δύο μεταλλαγμένα αντίγραφά του, το βάρος τους είναι αυξημένο κατά 7 κιλά παραπάνω έναντι του πληθυσμού ελέγχου. Επιπλέον διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης παχυσαρκίας σε σύγκριση με όσους δεν φέρουν κανένα αντίγραφο.
Υπάρχει εξέταση
Η ανίχνευση της μετάλλαξης μπορεί να γίνει. Ο ειδικός λαμβάνει μία σταγόνα ξηρού αίματος σε ειδικές καρτέλες και βλέπει τη γονιδιακή εικόνα του εξεταζόμενου. Μία σοβαρή ένδειξη που πρέπει να οδηγήσει κάποιον στην απόφαση να κάνει το τεστ DNA είναι η δυσκολία απώλειας βάρους πέρα από ένα συγκεκριμένο σημείο και η γρήγορη επαναπρόσληψη βάρους μετά από διατροφή.
Σύμφωνα με μελέτες (The American Journal of Clinical Nutrition, 2014), μια δίαιτα θερμιδική (θερμίδες που προσαρμόζονται κατάλληλα σε κάθε περίπτωση) και υψηλή σε πρόσληψη πρωτεϊνών μπορεί να μειώσει την όρεξη, να σαμποτάρει δηλαδή μέχρι ένα βαθμό τις επιπτώσεις του γονιδίου FTO. Ωστόσο η διατροφή πρέπει να προτείνεται από ειδικό γιατί μια αποκλειστικά πρωτεϊνική δίαιτα δεν ενδείκνυται.