Τους καλοκαιρινούς μήνες σημειώνονται τα περισσότερα κρούσματα τροφικών δηλητηριάσεων. Σχεδόν όλα τα φαγητά, εάν δεν τα φροντίσουμε όπως πρέπει και με τον υδράργυρο στα ύψη, είναι εύκολο να αλλοιωθούν και να καταστούν ακατάλληλα προς κατανάλωση.

Μικρόβια που προϋπάρχουν στα τρόφιμα ή που έχουν βρεθεί εκεί κατά την παρασκευή ή τη συντήρησή τους μπορούν με τις κατάλληλες συνθήκες (κυρίως παρατεταμένη έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος) να πολλαπλασιαστούν και να προκαλέσουν τροφική δηλητηρίαση. Βακτηρίδια, ιοί και παράσιτα όπως η σαλμονέλα, το κολοβακτηρίδιο, ο σταφυλόκοκκος, η λιστέρια, η σιγκέλλα και το κρυπτοσπορίδιο, μολύνουν μια μεγάλη ποικιλία τροφίμων. Το κρέας, τα πουλερικά, τα ψάρια και τα θαλασσινά, ενοχοποιούνται συχνά για τροφικές δηλητηριάσεις και αυτό γιατί εμπεριέχουν πρωτεΐνες που αποτελούν ιδανικό υπόστρωμα για τον πολλαπλασιασμό των βακτηριδίων. Παρόλα αυτά, και τα ζυμαρικά και τα λαχανικά εάν ξεχαστούν εκτός ψυγείου είναι πολύ πιο εύκολο απ’ ότι νομίζουμε να χαλάσουν!

Τα συμπτώματα της τροφικής δηλητηρίασης

Τα συχνότερα συμπτώματα μιας τροφικής δηλητηρίασης είναι πόνος στην κοιλιά, διάρροια, εμετός, πυρετός, πονοκέφαλος και εξάντληση. Τα ίδια συμπτώματα εμφανίζονται και όταν κάποιος προσβάλλεται από τον ιό της γρίπης και του κοινού κρυολογήματος. Γι’ αυτό και είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς από την αρχή εάν πρόκειται για μια τροφική δηλητηρίαση ή για μια ίωση. Η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο έγκειται στην ταχύτητα εκδήλωσης των συμπτωμάτων. Όταν πρόκειται για τροφική δηλητηρίαση, σε μερικές ώρες μετά την κατανάλωση της μολυσμένης τροφής, θα εμφανιστούν και τα πρώτα συμπτώματα και συνήθως διαρκούν μια με δύο ημέρες, αλλά μπορούν να φτάσουν και τις 7 έως 10 σε πιο σοβαρές περιπτώσεις ή στα παιδιά.

Η αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων τις περισσότερες φορές δεν απαιτεί ιατρική βοήθεια. Συνήθως αρκούν μια ελαφριά δίαιτα, φτωχή σε φυτικές ίνες και λίπηώστε να μην επιβαρυνθεί περισσότερο το πεπτικό, αντιπυρετικά για τον πυρετό και η λήψη πολλών υγρών για την αναπλήρωση πολύτιμων για τον οργανισμό συστατικών (ηλεκτρολυτών) που έχουν απομακρυνθεί από το σώμα μέσω των εμετών και των διαρροιών.

Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι έγκυες γυναίκες και τα άτομα με ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα λόγω κάποιας χρόνιας ασθένειας ή άτομα με χρόνια προβλήματα στο στομάχι ή το πεπτικό τους, είναι απαραίτητο να ζητούν άμεσα τη βοήθεια του γιατρού όταν υπάρχουν υποψίες ότι έχουν πάθει τροφική δηλητηρίαση. Και αυτό γιατί τα συμπτώματα που θα παρουσιάσουν ίσως και να είναι πολύ πιο σοβαρά για την υγεία τους.