Η αντίληψη ότι τα εμβόλια είναι μόνο για τα παιδιά είναι μια αντίληψη που συχνά συναντά ο ειδικός παθολόγος στην κλινική πράξη.
Τα εμβόλια περιέχουν τμήματα του λοιμογόνου παράγοντα που έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία έτσι ώστε να μην προκαλούν νόσο, αλλά να κινητοποιούν το αμυντικό σύστημα προς παραγωγή αποτελεσματικών αντισωμάτων, λεμφοκυττάρων.Λόγω του κινδύνου ανάπτυξης σοβαρών επιπλοκών από ορισμένα λοιμώδη νοσήματα ήδη από των εικοστό αιώνα γενικεύτηκε η εφαρμογή μαζικών εμβολιαστικών προγραμμάτων κατά την παιδική ηλικία στις χώρες με ανεπτυγμένα υγειονομικά συστήματα. Η πρακτική αυτή συνοδεύτηκε από σημαντική πτώση της επίπτωσης και των θανατηφόρων επιπλοκών λοιμωδών νοσημάτων (ευλογιάς, διφθερίτιδας κ.λπ.).
Οι ενήλικοι που έχουν κάνει τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς κατά την παιδική τους ηλικία συχνά νομίζουν, λανθασμένα, ότι τα εμβολιαστικά προγράμματα δεν έχουν λόγο ύπαρξης μετά την ενηλικίωση.
Ωστόσο, λόγω πτώσης του τίτλου προστατευτικών αντισωμάτων των παιδικών εμβολιασμών, πρέπει να γίνεται αναμνηστικός εμβολιασμός για τέτανο διφθερίτιδα ανά δεκαετία στους εμβολιασθέντες. Όσοι δεν έχουν νοσήσει από ανεμοβλογιά πρέπει να κάνουν το προστατευτικό εμβόλιο, που ανακαλύφθηκε πρόσφατα. Πολλοί ενήλικοι δεν έχουν επίσης εμβολιαστεί για ηπατίτιδα β διότι εντάχτηκε σχετικά πρόσφατα στο υποχρεωτικό πρόγραμμα εμβολιασμών. Με την πάροδο της ηλικίας το αμυντικό σύστημα εξασθενεί και συνιστάται εμβολιασμός για γρίπη, πνευμονιόκοκκο και έρπητα σε άτομα άνω των εξήντα ετών. Το εμβόλιο ΗPV πρέπει να γίνει σε άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί κατά την παιδική ηλικία και είναι έως 28 ετών.
Το βασικό αυτό πρόγραμμα εμβολιασμών τροποποιείται αναλόγως εργασίας και συνθηκών διαβίωσης. Για παράδειγμα άτομα που σιτίζονται καθημερινά σε εστιατόρια πρέπει να κάνουν και το εμβόλιο της ηπατίτιδας Α.
Τα εμβόλια είναι απαγορευτικά για ορισμένες κατηγορίες ατόμων (π.χ. θανατηφόρες αλλεργίες σε συστατικά του εμβολίου).
Πηγή: anastasiamoschovaki1.blogspot.gr