Ο ρόλος των ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών στη δίαιτα: Τι υποστηρίζουν τα νέα Πρότυπα της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ADA)
Τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά μπορούν να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στη διατροφή ατόμων με διαβήτη, καθώς δεν αυξάνουν τα επίπεδα της γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα. Η Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία (ADA) αναγνωρίζει ότι «για τους ανθρώπους που έχουν συνηθίσει στα προϊόντα με ζάχαρη, τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά είναι πιθανό να μειώσουν τη συνολική πρόσληψη θερμίδων και υδατανθράκων και μπορεί να προτιμώνται από τη ζάχαρη, όταν καταναλώνονται με μέτρο».2 Επιπλέον, η Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία (ADA) αναγνωρίζει την ασφάλεια των ολιγοθερμιδικών γλυκαντικών, όπως επιβεβαιώνεται ήδη από αρχές ασφάλειας τροφίμων σε όλο τον κόσμο, προσθέτοντας επιπλέον ότι «οι ρυθμιστικές αρχές ορίζουν μία αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη για κάθε ένα από τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά, η οποία αποτελεί την ποσότητα που μπορεί να καταναλώνεται με ασφάλεια κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής ενός ατόμου».
Με βάση τη διαθέσιμη βιβλιογραφία3,4, η Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία (ADA)καταλήγει στις συστάσεις Κλινικής Διατροφικής Θεραπείας (MedicalNutritionTherapy – MNT), «Τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά μπορούν να μειώσουν τη συνολική πρόσληψη θερμίδων και υδατανθράκων, αν χρησιμοποιηθούν στη θέση γλυκαντικών που αποδίδουν θερμίδες και χωρίς αντισταθμιστεί αυτό το έλλειμμα θερμίδων, μέσωπρόσληψης πρόσθετων θερμίδων από άλλες πηγές διατροφής. Τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά είναι γενικά ασφαλή για χρήση εντός των καθορισμένων αποδεκτών επιπέδων ημερήσιας πρόσληψης».
Νέες συστάσεις για τη διαχείριση του τρόπου ζωής στις φετινές οδηγίες
Τα Πρότυπα ιατρικής περίθαλψης για το 2017 ενσωματώνουν αρκετές νέες οδηγίες που εκδόθηκαν το 2016 από την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία (ADA), συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν στη διαχείριση του τρόπου ζωής.
«Φέτος, τα Πρότυπα περιλαμβάνουν πολύ σημαντικές οδηγίες που βασίζονται σε νέα αποδεικτικά στοιχεία, όπως η ψυχοκοινωνική φροντίδα, η διευρυμένη σωματική ικανότητα, η μεταβολική χειρουργική και η υπογλυκαιμία, τα οποία και μπορούν να επηρεάσουν την αποτελεσματική φροντίδα του διαβήτη», δήλωσε ο επικεφαλής του Επιστημονικού και Ιατρικού Τμήματος, Robert E. Ratner, MD, FACP, FACE, σε Δελτίο Τύπου που εκδόθηκε από την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία (ADA).
Σε σχέση με τη σωματική δραστηριότητα, είναι η πρώτη φορά που oι οδηγίες της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ADA) περιλαμβάνουν σύσταση για τη μείωση του χρόνου που δαπανάται στην καθημερινή καθιστική συμπεριφορά. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι η παρατεταμένη καθιστική συμπεριφορά θα πρέπει να διακόπτεται κάθε 30 λεπτά ώστε να επωφεληθεί η ρύθμιση της γλυκόζης αίματος, ιδιαίτερα σε ενήλικες με διαβήτη τύπου 2. Επιπλέον, οι οδηγίες της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ADA) περιλαμβάνουν, όπως και το 2016, τη σύσταση για μέτρια προς έντονη σωματική δραστηριότητα διάρκειας 150 λεπτών ή περισσότερο, η οποία και πρέπει να μοιράζεται τουλάχιστον σε 3 ημέρες/εβδομάδα, και να συνδυάζεται ιδανικά με ασκήσεις αντιστάσεων(2-3 φορές/εβδομάδα), ευελιξίας και ισορροπίας (τουλάχιστον δύο φορές/εβδομάδα).
Όσον αφορά τη διατροφική θεραπεία του διαβήτη, αναγνωρίζεται ότι η διατροφή έχει αναπόσπαστο ρόλο στη διαχείριση του διαβήτη. Ωστόσο, για πολλά άτομα το ναγνωρίζουν τι πρέπει να τρώνε, παραμένει το πιο δύσκολο μέρος του συνολικού θεραπευτικού πλάνου.
Παρακάτω θα βρείτε ορισμένες βασικές επιστημονικά τεκμηριωμένες διατροφικές αρχές αναφορικά με την πρόσληψη ενέργειας και θρεπτικών συστατικών στη διαχείριση του διαβήτη:
• Η μείωση της πρόσληψης θερμίδων σε σχέση με τις θερμίδες που δαπανώνταιμέσω της σωματικής δραστηριότητας είναι το πρώτο βήμα για την επίτευξη μέτριας απώλεια βάρους, και αποτελεί σημαντικό στόχο για τα υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα με διαβήτη τύπου 2 ή προδιαβήτη.
• Ένα πρόγραμμα διατροφής που δίνει έμφαση στα συστατικά μίας Μεσογειακού τύπου διατροφής που είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά μπορεί να βελτιώσει το μεταβολισμό της γλυκόζης και να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισηςκαρδιαγγειακής νόσου.
• Είναι σημαντικό να επιλέγονται υδατάνθρακες από δημητριακά ολικής άλεσης, λαχανικά, φρούτα, όσπρια και γαλακτοκομικά προϊόντα, με έμφαση στα τρόφιμα με υψηλότερη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες αντί εκείνων που περιέχουν σάκχαρα. Τα ολιγοθερμιδικά γλυκαντικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αντικαταστήσουν τη ζάχαρη σε τρόφιμα και ροφήματα αφού δεν επιδρούν στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και δεν αποδίδουν θερμίδες.
• Η κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, όπως τα λιπαρά ψάρια, οι ξηροί καρποί και οι σπόροι, συνιστάται για τη μείωση του καρδιομεταβολικού κινδύνου στα άτομα με διαβήτη.
Είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι η προσέγγιση «ένα πρόγραμμα για όλους» δεν μπορεί να εφαρμοστεί στη διατροφική θεραπεία για τη διαχείριση του διαβήτη και ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφής, που παρέχεται ιδανικά από ένα διαιτολόγο, αποτελεί βασικό συστατικό του συνολικού θεραπευτικού πλάνου, συμβάλλοντας στον καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο.
Πηγή: medlabgr.blogspot.com