Αγωνία, φόβο για το μέλλον, αλλά και οργή. Αυτό το κράμα καταθέτουν, ως αποδέκτες του οικονομικού και κοινωνικού ζόφου, 2.140 νέοι, ηλικίας 15-34 ετών, απαντώντας στην πανελλαδική έρευνα της In4Youth.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της “Καθημερινής της Κυριακής”, που παρουσιάζει τα συμπεράσματα της εν λόγω μελέτης, η ανεργία πλήττει “οριζόντια” τους μεγαλύτερους εκ των ερωτηθέντων, η μερική απασχόληση με γλίσχρες αποδοχές εκτινάχθηκε από 13% το 2010 στο 25%, η φτώχεια είναι ο υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνος για το 33%.
Η οικογένεια (87%) αναδεικνύεται σε πυλώνα στήριξης, αφού, κυρίως για οικονομικούς λόγους, το 60% νέων 25-29 ετών και το 24% ηλικίας 30-34 ετών ζουν με τους δικούς τους. Στον αντίποδα, οι θεσμοί -με προεξάρχουσα τη Βουλή σε ποσοστό 86%- συγκεντρώνουν την απαρέσκεια, με την πολιτική να “γίνεται πιστευτή” από το 13%.
Μοιραία, η φυγή στο εξωτερικό γίνεται σανίδα σωτηρίας. Ειδικά η Βρετανία τα τελευταία έτη υποδέχεται κύματα χιλιάδων νέων από την Ελλάδα “σε κάθε θέση εργασίας”.
“Δεν περιμένουμε τίποτα από αυτήν τη χώρα”
Ως ένα κεντρικό συμπέρασμα που εξάγεται από τις αναλύσεις της έρευνας της In4Youth είναι ότι το νέο φαινόμενο της κοινωνικής αποδόμησης της σημερινής γενιάς καθορίζει τη διαμόρφωση του κοινωνικού μοντέλου των νέων αλλά και της χώρας.
Χαρακτηριστικό είναι το συναίσθημα ακύρωσης της ύπαρξής τους, που εκφράζουν έντονα πολλοί νέοι που συμμετείχαν στις Εστιασμένες Ομάδες και συνεντεύξεις της έρευνας, όπως ένα νέο ζευγάρι μηχανικών από τη Θεσσαλονίκη που ζει πλέον νομαδική ζωή ανάμεσα σε Ελλάδα, Γερμανία και ΗΠΑ.
“Δεν θα μας πείραζε καθόλου αν στην Ελλάδα μάς ενέγραφαν στο ληξιαρχείο ως ‘νεκρούς’. Δεν περιμένουμε τίποτα από αυτήν τη χώρα. Το να είμαστε ζωντανοί γι’ αυτούς μας δημιουργεί μόνο προβλήματα επιβίωσης”, δήλωσαν.