«Ελύμνιον Ρόδι», μία εταιρεία με προοπτικές στην καλλιέργεια και τυποποίηση προϊόντων ροδιού

Με ένα από τα πιο αρχαία στην Ελλάδα δένδρα, το ρόδι ασχολείται τα τελευταία χρόνια μια εταιρία στη βορειοκεντρική Εύβοια. Ο λόγος για την «Ελύμνιον Ρόδι» που έχει έδρα στη Λίμνη Ευβοίας και τα τελευταία 3 χρόνια έχει κάνει δυναμική είσοδο στην ελληνική αγορά.

Η ιδέα ξεκίνησε το 2013, ενώ τον επόμενο χρόνο -το 2014- φυτεύτηκαν οι πρώτοι ροδώνες, οι οποίοι αποδίδουν καρπό ποικιλίας «Ερμιόνη» και όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο εκπρόσωπος της εταιρίας, Γιώργος Φλώκος, «έχει χαρακτηριστεί ως η πιο γλυκιά ποικιλία ροδιού παγκοσμίως, χωρίς παρεμβάσεις -πρόσθετα συστατικά. Υπάρχουν γλυκιές ποικιλίες πχ σε Ισπανία και Ισραήλ, αλλά εκεί είναι κατασκευασμένες και όχι φυσικές».

 κ. Φλώκος εξηγεί τη διαδικασία παραγωγής του χυμού λέγοντας ότι αφού γίνει η συγκομιδή του καρπού, εντός 24 ωρών γίνεται κα η χυμοποίηση. Αφού μπει σε μπουκάλια, μετά από δέκα λεπτά καταψύχεται στους -18 βαθμούς Κελσίου, προκειμένου να διατηρηθούν αναλλοίωτα τα συστατικά. «Αναλύσεις μας έχουν δείξει ότι οι βιταμίνες και τα συστατικά του χυμού παραμένουν αναλλοίωτα και μετά από τον ένα χρόνο. Ωστόσο, αυτός ο τρόπος έχει ένα μικρό μειονέκτημα, που δεν είναι άλλος από τον τρόπο προβολής του προϊόντος μέσα από την κατάψυξη», σημειώνει ο κ. Φλώκος.

Η φύτευση των ροδώνων έγινε το 2014 και η πρώτη συγκομιδή έγινε το 2015 και όπως λέει ο κ. Φλώκος «είμαστε σε παραγωγικό στάδιο αλλά η κύρια παραγωγή αρχίζει από το 5ο έτος και μετά. Φέτος η παραγωγή ανήλθε σε 10 τόνους χυμού ροδιού».

Μέχρι στιγμής, ο χυμός διατίθεται σε Εύβοια, Αθήνα, Μακεδονία και Θεσσαλία. Φέτος, η εταιρία βρίσκεται σε διαδικασία πιστοποίησης ISO και στη συνέχεια θα γίνουν προσπάθειες για εξαγωγές σε χώρες, όπως η Γερμανία.

Όπως είπε ο κ. Φλώκος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «η Ελλάδα είναι πολύ μικρή παραγωγική χώρα σε ρόδι, και βρισκόμαστε πολύ πίσω από το Ισραήλ, την Τουρκία, την Ισπανία, την Αμερική και τις χώρες της μέσης Ανατολής». Ωστόσο, παραμένει αισιόδοξος καθώς «την τελευταία δεκαετία παρατηρείται ανοδική τάση για την επανείσοδο του ροδιού στην ελληνική αγορά. Υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο. Η αγορά δείχνει ότι είναι ανοικτή και ο κόσμος δείχνει ότι είναι δεκτικός στο προϊόν και στο χυμό».

Μπορεί ο χυμός να είναι το σήμα «κατατεθέν» της εταιρίας αλλά όπως αποκαλύπτει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Φλώκος υπάρχουν σχέδια και για άλλα προϊόντα. «Η μαρμελάδα ροδιού είναι καταπληκτική καθώς και το λάδι από τα σπόρια του ροδιού το οποίο είναι πανάκριβο. Εφαρμόζεται στην Αμερική και χρησιμοποιείται στην επιδερμίδα. Είμαστε σε πειραματικό στάδιο», αναφέρει σχετικά.

 Η αντιμετώπιση των ασθενειών και η βελτίωση της καλλιέργειας

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για την καλλιέργεια ροδιού στην Ελλάδα είναι η τεχνογνωσία. «Οι ροδιές στην Ελλάδα πάντα υπήρχαν. Πολλοί όμως δεν ξέρουν τον τρόπο αντιμετώπισης διαφόρων ασθενειών που μπορεί να πλήξει τις καλλιέργειες, οι οποίες με τον καιρό πολλαπλασιάζονται και μεταλλάσσονται όπως η μύγα Μεσογείου, που δημιουργούσε προβλήματα μόνο στα εσπεριδοειδή και τώρα “χτυπά” και τα ρόδια», τονίζει ο κ. Φλώκος και σημειώνει ότι «έχουν γίνει μεγάλα βήματα όμως στον τρόπο βελτίωσης της καλλιέργειας τα τελευταία 10 χρόνια. Η τεχνογνωσία είναι κάτι που αποκτιέται σιγά – σιγά. Παράλληλα, πρέπει να περάσει στους αγρότες το κλίμα του συνεταιρισμού και της ανταγωνιστικότητας. Μόνος σου δεν μπορείς να σταθείς. Είναι πολύ δύσκολο από πλευράς παραγωγικότητας, ειδικά όταν θέλουμε να πάμε σε ξένη αγορά δεν μπορούμε να σταθούμε δυο παραγωγοί γιατί εκεί μιλάμε για τεράστιες ποσότητες».

Συνολικά, η εταιρία απασχολεί 12 άτομα, «διπλάσιους από πέρυσι» όπως λέει ο κ. Φλώκος, ενώ στόχος του είναι να αυξήσει περαιτέρω το προσωπικό, ειδικά σε μια περιοχή όπως η βορειοκεντρική Εύβοια που αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα ανεργίας. «Είναι μια προσπάθεια για την αντιμετώπιση αυτού του σημαντικού προβλήματος. Τέτοιες μονάδες, μικρές που στηρίζονται σε ντόπιους και απασχολούν ντόπιο δυναμικό είναι πολύ σημαντικές».

Ο κ. Φλώκος αναφέρει, τέλος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι η Πολιτεία θα πρέπει να σταθεί πολύ κοντά σε αυτού του είδους τις επιχειρήσεις, που αφορούν τον πρωτογενή τομέα, το δευτερογενή τομέα και τη μεταποίηση. Όπως υπογραμμίζει «οι δομές του πρωτογενή τομέα, καθώς και της μεταποίησης χρειάζονται απλοποιήσεις και να γίνουν πιο λειτουργικοί. Πρέπει να ξεκολλήσουμε. Αυτό που ζητάμε όλοι οι παραγωγοί είναι στήριξη, όχι οικονομική αλλά στη διαδικασία».