Πληρώνουμε πολλά, ξαναπληρώνουμε από την τσέπη μας και δίνουμε και φακελάκι

Το μαύρο χάλι της δημόσιας υγείας, σε συνδυασμό με τις υψηλές εισφορές και τους αβάσταχτους φόρους δημιουργούν ένα μοναδικό παγκοσμίως “δωρεάν σύστημα υγείας”

Ακόμη και το πλέον πιστό κομματόσκυλο αναγνωρίζει αυτό που με αριθμούς περιέγραψε την Παρασκευή η Ελληνική Στατιστική Αρχή. Μπορεί οι Έλληνες να πληρώνουμε υψηλότατους φόρους και εισφορές, οι παρεχόμενες όμως από το κράτος υπηρεσίες είναι άθλιες, με αποτέλεσμα να καλύπτουμε τις ανάγκες πληρώνοντας ξανά από την τσέπη μας. Οι επιπτώσεις της μείωσης των εισοδημάτων θα ήταν ασφαλώς ελαφρύτερες αν κάθε Έλληνας δεν δαπανούσε σχεδόν 550 ευρώ για να καλύψει τις ελλείψεις της “δωρεάν υγείας”.

Η χώρα μας, περήφανη για το “εθνικό σύστημα υγείας” φιγουράρει στην κορυφή της σχετικής λίστας της ιδιωτικής δαπάνης, ως ποσοστό της συνολικής δαπάνης για την υγεία, μεταξύ των χωρών της Ευρωπαικής ένωσης. Οι Έλληνες “τσοντάρουμε” κατά 35,46% σε ότι το κράτος περιγράφει ως “δωρεάν υγεία για όλους”. Περισσότερα από εμάς ξοδεύουν από την τσέπη τους μόνον οι Βούλγαροι, οι Κύπριοι και οι Λετονοί. Για να αντιληφθείτε το πόσο δωρεάν είναι η υγεία στην Ελλάδα , αρκεί να δείτε ότι οι ιδιωτικές δαπάνες στην Γερμανία είναι 12,53%, στην Σλοβενία 12,52% και στην Γαλλία μόλις 6,8%.

Και δεν θα δικαιούτο “δια να ομιλεί” κανείς αν αυτά που πλήρωνε ως συμμετοχή στον κρατικό κορβανά ήταν ψίχουλα. Τουναντίον. Πληρώνουμε πανάκριβα για όλες αυτές τις υπηρεσίες που αναγκαζόμαστε να ξαναπληρώσουμε από την τσέπη μας. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ κάθε ελεύθερος επαγγελματίας στη χώρα μας, καταβάλλει ποσοστό 39,3% του εισοδήματος του σε φόρους και εισφορές, ενώ ο μέσος όρος στα κράτη μέλη του οργανισμού είναι 35,9%. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, με το περιβόητο National Health Service (NHS), που αποτέλεσε μέχρι και έμπνευση για την τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας του Λονδίνου, ο συντελεστής εισφορών είναι 9% για εισοδήματα μέχρι 43.000 λίρες και μειώνεται στο 2% για μεγαλύτερα εισοδήματα. Για εισοδήματα κάτω των 5.885 λιρών, δεν καταβάλλονται εισφορές. Στην Ελλάδα υπάρχει συντελεστής εισφοράς μέχρι 37,95% και οι ασφαλισμένοι πληρώνουν και το 1/3 των ετήσιων αναγκών για περίθαλψη από την τσέπη τους.

Ούτως η άλλως οι Έλληνες πληρώνουμε πάρα πολλούς φόρους που θα έπρεπε να επαρκούν για τη χρηματοδότηση ενός σοβαρού συστήματος υγείας. Ο ανώτατος συντελεστής στη χώρα μας φθάνει το 42%. Δεν είναι φυσικά ο υψηλότερος στον κόσμο ενώ μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν τόσο υψηλό ανώτατο συντελεστή. Ορθό αλλά στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται η Γερμανία, το Βέλγιο και η Γαλλία, όπου οι κρατικά παρεχόμενες υπηρεσίες είναι πολύ υψηλότερου επιπέδου και οι πολίτες τους δεν χρειάζεται να ξαναπληρώνουν για τις ίδιες υπηρεσίες.

Αντίθετα, σε χώρες που συγκρίνονται με μας σε ότι αφορά την ιδιωτική δαπάνη για υπηρεσίες υγείας, όπως είναι η Βουλγαρία, όπου οι πολίτες συμβάλλουν κατά σχεδόν στο ήμισυ της συνολικής δαπάνης για την υγεία, ο φορολογικός συντελεστής είναι μόλις 10%. Ακόμη και στην Κύπρο όπου η συμμετοχή των ιδιωτών στις συνολικές δαπάνες υγείας είναι 43,9%, ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής είναι 35% και το αφορολόγητο ανέρχεται σε 19.500 ευρώ. Επιπλέον, ο συντελεστής εισφορών του ελεύθερου επαγγελματία φθάνει το 14,6% και αφαιρείται από το φορολογητέο εισόδημα, ενώ στην υπερήφανη Ελλάδα, θεωρείται μέρος του.

Είναι απορίας άξιο το πώς οι Έλληνες “τρώνε” εδώ και δεκαετίες το παραμύθι της “δωρεάν υγείας”. Πληρώνουμε πανάκριβα και αδιαμαρτύρητα το κράτος για να παρέχει άθλιες ή και ανύπαρκτες υπηρεσίες και εν συνεχεία ξαναπληρώνουμε από την τσέπη μας για να έχουμε πρόσβαση στην περίθαλψη. Σε όλ’ αυτά δεν συνυπολογίζουμε το φακελάκι, που “είθισται” να δίδεται για να σου κάνει τη χάρη ο δημόσιος γιατρός να σε θεραπεύσει πριν αποχαιρετήσεις τον μάταιο τούτο κόσμο. Ειδάλλως σου κλείνει ραντεβού το 2021 και όποιον πάρει ο Χάρος.

Το παράδειγμα της οδοντιατρικής περίθαλψης είναι ενδεικτικό. Στο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας υπηρετούν μόλις 700 οδοντίατροι για να παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες υγείας στο σύνολο του πληθυσμού. Αντιστοιχούν δηλαδή περίπου 15000 ασθενείς σε κάθε οδοντίατρο. Και η Θεά Κάλι με τα τέσσερα χέρια να ήταν οδοντίατρος στο ελληνικό δημόσιο, θα δυσκολευόταν να τους εξυπηρετήσει. Δεν πεθαίνουν συνήθως οι άνθρωποι από ελλιπείς οδοντιατρικές υπηρεσίες αλλά γι’ αυτό τα δελτία ειδήσεων φιλοξενούν διαρκώς ρεπορτάζ με εντυπωσιακούς τίτλους όπως “μασέλες επιλέγουν ξανά οι έλληνες’ ή “οδοντιατρικός τουρισμός στα Σκόπια”.

Σοβαροί καθηγητές των οικονομικών της υγείας επιμένουν ότι το σύστημα δεν θεραπεύεται. Χρειάζεται αποδόμηση και ξαναστήσιμο. Ότι έχουμε είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα ενός πελατειακού κράτους. Δεκάδες αχρείαστα νοσοκομεία σε ερειπωμένα κτίρια καταρρέουν από την έλλειψη προσωπικού και υλικών. Τέσσερα ή πέντε υπάρχουν περιμετρικά της Λάρισας και μόνο. Πολλά από τα οποία δεν δίνουν ούτε καν λογαριασμό για τις δαπάνες τους.

Οι Έλληνες βαυκαλίζονται με την “ιερή” ιδέα της “δωρεάν υγείας. Πρόκειται για ένα τεράστιο ψέμα που αναπαράγουν οι πολιτικοί αλλά οι -συνήθως δύσπιστοι- πολίτες καταπίνουν αμάσητο. Όταν έρθει άλλωστε η “δυσκολη ώρα”, τι θα κάνουν; Θα βάλουν το χέρι στην τσέπη. Αυτό το γνωρίζουν όλοι όσοι ευθύνονται για το χάλι της υγείας και αυτό είναι που καθιστά ακόμη πιο ανήθικη τη στάση τους. Πολύ περισσότερο μάλιστα αν αναλογιστεί κανείς ότι ένας στους 10 Έλληνες δηλώνει ότι δεν μπόρεσε να λάβει την περίθαλψη που χρειαζόταν επειδή δεν είχε χρήματα για να την πληρώσει.

Πηγή: http://medlabgr.blogspot.com