Η Ισπανία της κρίσης, πόλος έλξης για όσες επιδιώκουν τεχνητή γονιμοποίηση

Εδώ και δύο δεκαετίες, σύμφωνα με δημοσιεύματα της γερμανικής επιθεώρησης Spiegel, η Ισπανία εξελίσσεται σε δημοφιλή προορισμό σχετικά με τον ιατρικό τουρισμό και συγκεκριμένα την τεχνητή γονιμοποίηση. Με την οικονομία να βυθίζεται στην ύφεση και την ανεργία, στην ιβηρική χώρα ο αριθμός διαθέσιμων δωρητριών ωαρίων σημειώνει διαρκή άνοδο.

Τα ζευγάρια ή οι γυναίκες που δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδιά και καταφεύγουν στην εναλλακτική της τεχνητής γονιμοποίησης προέρχονται κυρίως από τις χώρες της Ευρώπης, σε αρκετές περιπτώσεις πάντως καταφτάνουν και από χώρες της βόρειας Αφρικής, της Ρωσίας καθώς και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, η Γερμανία κρατάει τα πρωτεία, μιας και η υπάρχουσα γερμανική νομοθεσία απαγορεύει την τεχνητή γονιμοποίηση με δανεικό ωάριο.

Σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο της Ισπανίας, μια γυναίκα μπορεί να δωρίσει ωάρια μέχρι και έξι φορές, με την αποζημίωση για κάθε δωρεά να αγγίζει τα 1000 ευρώ, ένα ποσό που ορισμένοι «παραλήπτες ωαρίων» θεωρούν ότι δεν επαρκεί συγκριτικά με το όφελος και τη χαρά που προσφέρουν αυτές οι γυναίκες.

Στην Ισπανία της κρίσης όμως, με τα ποσοστά της ανεργίας να βρίσκονται στο 26% και της ανεργίας στους νέους να σκαρφαλώνουν στο 56%, τα χρήματα που προσφέρουν οι κλινικές είναι για πολλούς «σανίδα σωτηρίας» προκειμένου να καλύψουν κάποια βιοποριστικά έξοδα. Έτσι, καμπάνιες ειδικά στοχευμένες στους νέους φιγουράρουν ήδη στα πανεπιστήμια της χώρας σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερο κοινό και να δημιουργήσουν με τον τρόπο αυτό μια ευρεία βάση δωρητών με ποικιλία χαρακτηριστικών.

Η διαδικασία στην οποία υποβάλλονται οι υποψήφιες δωρήτριες ωαρίων περιλαμβάνει μια σειρά εξονυχιστικών εξετάσεων για κληρονομικές ασθένειες, γενετικές ανωμαλίες και καρδιακά νοσήματα. Παράλληλα διεξάγονται και ψυχολογικές εξετάσεις.

Στο σημείο αυτό προκύπτει ένα σημαντικό πρόβλημα επειδή το κενό στη νομοθεσία δεν επιβάλλει την τήρηση εθνικού μητρώου δωρητριών. Αυτό επιτρέπει σε πολλές Ισπανίδες που πιέζονται από την άμεση ανάγκη τους για χρήματα, να επισκέπτονται διαφορετικές κλινικές και χωρίς να αποκαλύπτουν τον πραγματικό αριθμό των φορών που έχουν δώσει ωάρια να συνεχίζουν την ίδια πρακτική. Οι κλινικές δεν μπορούν να διασταυρώσουν εάν οι γυναίκες λένε αλήθεια μια και τα ιατρικά τους αρχεία δε μπορούν να δοθούν από τη μια κλινική στην άλλη χωρίς την συγκατάθεση των ασθενών.

Η συνεχής και πολυάριθμη δωρεά ωαρίων πέραν του επιτρεπόμενου ορίου δεν είναι μια ακίνδυνη διαδικασία με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες να υποφέρουν από σοβαρά προβλήματα υγείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η 34χρονη Μόνικα Κάμπος, η οποία σε μια προσπάθεια να βοηθήσει την οικογένεια της και να σώσει το σπίτι της, υπέβαλλε τον εαυτό της σε δύο χρόνια αδιάκοπων δωρεών και ενέσεων ορμονών. Κατέληξε να πάσχει από ινομυαλγία και να θεωρείται ανάπηρη σε ποσοστό 51%, το οποίο όμως δεν επαρκεί για να της εξασφαλίσει αναπηρική σύνταξη.

Η ισπανική νομοθεσία αν και επιτρέπει την τεχνητή γονιμοποίηση καθώς και την κρυοσυντήρηση ωαρίων για μελλοντική χρήση, απαγορεύει την παρένθετη μητρότητα.

Στην Ελλάδα τόσο η παρένθετη μητρότητα όσο και η κρυοσυντήρηση είναι νόμιμες διαδικασίες. Η ελληνική νομοθεσία επίσης επιτρέπει την τεχνητή γονιμοποίηση σε γυναίκες μέχρι 50 ετών, με την έγγραφη συναίνεση του συζύγου ή συντρόφου τους.

tovima.gr